(ANS – Nyinenyang) – W sobotę, 30 marca, salezjanie z Etiopii świętowali otwarcie nowego kościoła na misji w Nyinenyang. Liczny i żywy był udział wiernych, którzy przybyli z sąsiednich wiosek. “Teraz mamy dom Boży tutaj, w Nyinenyang; Bóg przyszedł, aby z nami zamieszkać, dlatego jesteśmy bardzo zadowoleni” – stwierdziła pewna kobieta z wioski. 

Wspólnota, która przygotowywała się do tego momentu przez przeszło dwa miesięce, wytężyła owe przygotowanie kilka dni przed nim, organizując bankiet, goszcząc wiernych z pobliskich wiosek i przeprowadzając próby chóru, które przedłużały się do późnych godzin wieczornych...

W sobotę rano – w pełni okresu Wielkiego Postu dla wspólnoty w Nyinenyang, która posługuje się kalendarzem juliańskim wyznawców prawosławnych – przybyła większa część wiernych, którzy, w pewnych przypadkach, skorzystali z ciężarówki. “Razem przybyliśmy do wrót wioski, aby oczekiwać i przyjąć Wikariusza apostolskiego Gambella, salezjanina, bpa Angelo Moreschiego, którego tutaj wszyscy nazywają ‘ojcem Angelo’. Wraz z nim przybyli także liczni miejscowi księża z Wikariatu i siostry” – wspomina ks. Filippo Perin, misjonarz włoski, przebywający w Etiopii od 2009 roku.

Po przyjęciu i powitaniu gości rozpoczęła się Msza św. Kontynuuje ks. Perin: “Otwarcie kościoła nie zdarza się codziennie, jest wiele rzeczy do zrobienia. Najpierw obeszliśmy dookoła trzy razy kościół, śpiewając i wychwalając Pana, a w tym czasie biskup święcił kościół. Potem miał miejsce obrzęd otwarcia drzwi, co ja uczyniłem, a na koniec – wkroczenie wszystkich wiernych. Wewnątrz biskup poświęcił ściany kościoła, namaszczając je świętym olejem, udzielając także błogosławieństwa osobom znajdującym się w środku. Wewnątrz było około 300 osób, a dalsze 200 znajdowało się na zewnątrz”.

W homilii bp Moreschi mówił o znaczeniu posiadania domu Bożego w wiosce, o służy konsolidacji wspólnoty. Również 16 dorosłych przyjęło sakrament bierzmowania.

Następnie, pod wielkim drzewem, było kontynuowane świętowanie oficjalnymi przemówieniami, wręczeniem darów biskupowi, tańcami i tradycyjnymi pieśniami. W wielkiej liczbie wierni wychwalali i dziękowali Bogu za dar kościoła w wiosce. “Teraz możemy każdego dnia przychodzić do kościoła i rozmawiać z Bogiem, modlić się i wsłuchiwać się w to, co ma nam do powiedzenia, zważywszy na to, że mieszka tutaj z nami!” – stwierdził jeden z katechistów.

Po bogatym obiedzie świątecznym, po południu odbyły się turnieje piłki nożnej i siatkówki, w których rywalizowały ze sobą uczestniczące w spotkaniu wioski; zwycięzcy otrzymali na koniec nagrody. Pod wieczór wielu z uczestników powróciło do swoich wiosek, niektórzy pieszo, a inni ciężarówką, której towarzyszył samochodem ks. Perin.

“Następnego dnia dziękowaliśmy w Nyinenyang Panu za to bardzo piękne święto, które przeżyliśmy, i zobowiązaliśmy się do kontynuowania naszego zaangażowania i działalności grup parafialnych, i czynienia tego z entuzjazmem, przygotowując najbliższe święto, którym będzie Pascha” – stwierdza salezjanin. Kończy zaś podziękowaniem: “Chciałbym na koniec podziękować wszystkim dobroczyńcom, których jest bardzo wielu, a którzy wnieśli i wnoszą swój wkład w misję w Nyinenyang. Naszym zadaniem jest głoszenie Boga tym ludziom, jak również – budowa studni, edukacja, dostaczenie pożywienia, założenie oratorium...”.
 
Opublikowano 05/04/2013