Ks. Joe Cini, salezjanin z Malty, pomaga nam zrozumieć stosunek młodzieży z tej śródziemnomorskiej wyspy do religii. Jest to spojrzenie na bazie badań i doświadczeń. 

Pierwsza sytuacja: postawa religijna studentów

W kwietniu 1968 r. Biuro Badań Pastoralnych i Stowarzyszenie Studentów Teologii przeprowadziły ankietę dotyczącą zachowań religijnych i postaw studentów z Malty. Pośród licznych pytań znalazało się i to, czy rozmawiają z kapłanami na temat seksu. 44% odpowiedziało, że tak.

W kwietniu 2008 r. zgromadzono wyniki sondażu na temat “Wierzenia religijne a zachowania studentów maltańskich po nowej analizie – 2009”, przeprowadzonego przez Kapelanię Uniwersytecką. Organizatorzy w tym przypadku nie widzieli potrzeby, aby zapytać studentów, czy rozmawiali z kapłanami o seksie. Zapytano ich natomiast o to, czy odbyli stosunki seksualne w czasie poprzedniego roku. 44% odpowiedziało, że tak.

Obyczaje zmieniły się na przestrzeni 40 lat!

Badanie wyraźnie wskazuje, że studenci wybierają świadomie to, w co chcą wierzyć, spośród tego, co jest im oferowane oficjalnie przez Kościół. Także 91% spośród badanych studentów uważa się za katolików, tylko mniejszość opowiada się za rozwodami (43%) i przedmałżeńskim seksem (24%) oraz sztucznym zapłodnieniem (14,7%), jako czymś moralnie niepoprawnym. 

Warto zauważyć, że podczas gdy większość badanych opowiada się z współżyciem przed małżeństwem (73,5%) i legalizacją rozwodów (56,7%), większość nie wybrałaby tego jako sposobu życia. Tylko jedna szósta wybrałaby rozwód, a jedynie 5% współżycie.

Poruszone argumenty nie pokrywają całej gamy moralności katolickiej. Np. nie było pytań dotyczących stosunku do środowiska, sprawiedliwości społecznej i uchodźców. Jeśliby te pytania zostały postawione, być może badanie ukazałoby, że oddalenie się od doktryny katolickiej, związanej z moralnością seksualną, zostało zrównoważone większą świadomością społeczną.

Odpowiedzi studentów, dotyczące moralności seksualnej, nie budziłyby tak wielkiego zaniepokojenia, gdyby nie występowały tu cztery czynniki, z których dwa wynikają z samych badań. Po pierwsze, zostało stwierdzone, że obecne studium jest powtórzeniem analogicznej ankiety przeprowadzonej w 2005 r., a porównawcze wyniki wykazują, że liczby schodzą w dół: to, co było wtedy uważane za niepoprawne, nie jest tak postrzegane dzisiaj. Tendencja jest tu wyraźna.

Drugim czynnikiem, który niepokoi, jest spadek zaufania w stosunku do niektórych fundamentalnych dogmatów katolicyzmu. Obecnie studenci mniej wierzą w Trójcę, w Jezusa jako Syna Bożego, Wcielenie, Ducha Świętego, w raj i w piekło, Maryję jako Matką Bożą i Kościoła – by tu wymienić tylko niektóre przykłady w tym względzie. Wiara w Trójcę spadła do 18%, we Wcielenie – do 24%, a w sakramenty – do prawie 23%.

Ale można znaleźć tutaj także pozytywną stronę. 93,5 % wierzy w Boga – spadek “tylko” 4,5% w porównaniu z 2005 r. Obserwuje się silny wzrost liczby tych, którzy twierdzą, że ich praktyki religijne stanowią kwestię ich wolnego wyboru.

Trzeci czynnik każe zakładać, że prawdopodobnie jeśli ten sam sondaż byłby przeprowadzony w odniesieniu do innych warstw młodzieży, można byłoby odnotować te same tendencje. Także w odniesieniu do kwestii moralności, opinie studentów uniwersytetów upodabniałyby się do tych ludności w ogóle. Kościół musi zbadać, czy to odczucie jest prawdziwe czy nie.

Czwarty czynnik, najbardziej niepokojący ze wszystkich, dotyczy kolejnej fazy – “follow-up”. Będzie trochę „szumu” wewnątrz Kościoła odnośnie do tego studium, ale zaraz potem wszyscy na nowo będą szczęśliwi i zadowoleni. Tak stało się właśnie po opublikowaniu wyników badań z 2005 r., jak i po opublicznieniu częściowych rezultatów spisu ludności.

Kościół musi się mocno zaangażować, aby zrozumieć to, co się dzieje i przyjąć odpowiednią strategię działania.

Druga sytuacja: młodzi apostołowie dla innych młodych

Dzisiejsza młodzież potrzebuje zrozumienia wiary i duchowości na bazie doświadczenia. Ludzie potrzebują rzeczywistego przyjęcia we wspólnocie i znalezienia klimatu, w którym mogliby wzrastać w wolności we wszystkich aspektach swojej własnej, jedynej osobowości. 

To jest to, co również Andrew Consiglio – jeden z założycieli “Youth Fellowship”, ruchu powstałego w 1987 r. – uważa za klucz dotarcia do współczesnej młodzieży. W czasie swoich 25 lat działalności “Youth Fellowship” starał się niezmiennie dzielić orędziem Ewangelii, przyjmując równocześnie wyzwanie, by dostosować się do tendencji współczesnej kultury młodzieżowej.

To wyłoniło się również w czasie ostatniego zorganizowanego kursu na temat: “Siedem, nadać sens wszystkiemu” (Seven, making sense of it all). Kurs trwał siedem tygodni, stwarzając uczestnikom, w tym wielu studentom uniwersytetów, możliwości słuchania i dyskutowania odnośnie do siedmiu, najbardziej powszechnych pytań, takich jak istnienie Boga, zrozumienie Biblii, skuteczna modlitwa i znaczenie Kościoła.

Kurs rozpoczął się świętem, a zakończył weekendowymi rekolekcjami. Zrozumienie relacji pomiędzy wiarą a religią i nauczenie się rozwoju osobistej przyjaźni z Jezusem jest czymś, co się lepiej przeżywa w kontekście „wspólnoty” (fellowship) i to stanowiło żywotny element, jakim cała grupa starała się żyć już od samego początku.

“Dzięki Bogu, w ‘Youth Fellowship’ mam przyjaciół, którzy podtrzymują mnie w moim codziennym życiu i w mojej modlitwie” – stwierdza młody, dwudziestoletni student. “W ten sposób nie jestem sam”.

Poza spotkaniami, które miały miejsce w sobotę, już od wczesnych godzin porannych, młodzi gromadzili się w małych grupach, tworząc pewnego rodzaju “wieczernik”, gdzie studiowali Biblię, modlili się razem i zawiązywali silne więzy przyjaźni. 

Jedno z działań “Youth Fellowship” polegało na towarzyszeniu starszej młodzieży na drodze stawania się skutecznymi liderami i chrześcijańskimi świadkami w dzisiejszym społeczeństwie. Liczni kapłani, siostry, dyrektorzy przedsiębiorstw, specjaliści, a także osobowości ze świata polityki mówili o pozytywnej roli, jaką odegrał „Youth Fellowship” w ich formacji i wyborze ich życiowego powołania. Wielu innych udziela się nadal na rzecz organizacji. 

Jeden z młodych członków opisał swoje doświadczenie nawrócenia, które nastąpiło w czasie weekendowych rekolekcji na temat: „Chodźcie, a zobaczcie”, jako przejście „z nocy do dnia”. Dzisiaj jest jednym z liderów bardzo żywotnej grupy, liczącej 40 członków dorosłej młodzieży, którzy spotykają się regularnie, aby modlić się i planować różne wydarzenia.

By móc odpowiednio kierować wszystkimi licznymi akcjami ewangelizacyjnymi, duszpasterskimi i społecznymi, ruch dysponuje pięcioosobowym organem, który koordynuje wszystkie te działania za pośrednictwem swojego biura.

Jeden z nich, zatrudniony na pełny etat, realizuje program, którego celem jest uwrażliwienie uczniów  “Acts – Announcing Christ to Schools” („Głosić Chrystusa w Szkołach”), który jest prowadzony już od 10 lat. Grupa młodych wolontariuszy poświęca swój urlop dziekański albo kilka miesięcy czasu wolnego od pracy, aby utworzyć ekipę, która udaje się do klas szkolnych, by dzielić się z uczniami tym, co jest najgłębszym sensem życia. Przy różnych okazjach “Youth Fellowship” swoją działalnością wykraczała poza Maltę, udając się do Wielkiej Brytanii, Włoch, Polski i na Gibraltar. W ostatnich 12 latach ekipa programu “Living Waters” realizowała projekt już wcześniej zapoczątkowany w Etiopii, gdzie, poza gromadzeniem funduszy na budowę nowego kompleksu w Bahar Dar, prowadziła kursy języka angielskiego i katechezę.

Muzyka zawsze odgrywała ważną rolę w spotkaniach “Youth Fellowship”, gdzie pieśni uwielbienia i adoracja były fundamentalne w doświadczeniu modlitwy. Z jego trzech zespołów, chyba „Salt” jest zespołem najbardziej znanym na zewnątrz, a przynajmniej tak jest od czasu, kiedy zwyciężył na “Bay Music Awards” w kategorii „Najlepszy debiut” (2009) i zdobył nagrodę jako najlepszy zespół (2010). Klawiszowiec “Salt”, także lider zespołu, stwierdza, że “muzyka, jaką gramy, różni się od innej tym, że nie chodzi tutaj o nas samych, ale o Boga, tak więc grając, także się modlę”.
W czasie całego roku odbywają się regularnie celebracje eucharystyczne zarówno w głównej sali zebrań, jak i w kaplicy klasztoru Matki Boskiej Bolesnej, która służy także grupie jako ośrodek duszpasterski dla młodzieży. Również dni skupienia, spotkania w małych grupach i wspólne działania mają miejsce w ciągu całego roku.

Opublikowano 03/10/2012