(ANS – Watykan) – W piątek 12 października w czasie obrad XIII Zwyczajnego Zgromadzenia Ogólnego Synodu Biskupów głos zabrali także, poza Przełożonym Generalnym, dwaj biskupi salezjańscy: bp A. Malayappan Chinnappa, arcybiskup Madrasu i Mylapore, oraz bp Enrico dal Covolo, Rektor Papieskiego Uniwersytetu Laterańskiego.

Arcybiskup Chinnappa – odwołując się do wielości i różnorodności, będących wyrazem bogactwa darów Ducha Świętego, i przypominając, że Sobór Watykański II był dla Kościoła nową Pięćdziesiątnicą – zaznaczył, że metoda nowej ewangelizacji w różnych kontekstach musi podążać za pedagogią Jezusa: “Jezus się nie narzuca, dobrze wiedząc, że wszystkie osoby są podmiotami stworzonymi na obraz Boży”. Przywołując opowiadanie o spotkaniu z Samarytanką (J 4,1-42) i rozmowę Jezusa z apostołami w Cezarei Filipowej (Mt 16,13-19), uwypuklił znaczenie stopniowego i ukierunkowanego poznawania Jezusa. Zadaniem ewangelizatorów jest pomóc ludziom odkryć Jezusa przez nich samych, dostarczajac im odpowiednich przesłanek. “W tradycji hinduskiej występują różne “mangas” (sposoby), takie jak “grana manga” (poznanie), “bakati manga” (miłość Boża), “kunma manga” (sposób działania). Osoba może dotrzeć do Boga, posługując się jednym z tych środków”.

Wielość i różnorodność doświadczane są przede wszystkim w kontekstach wieloreligijnych. “Nostra Aetate”, “Gaudium et spes” i “Redemptoris Missio” dostarczają użytecznych treści, a wśród nich wskazań co do postaw, jakie należy zająć w dialogu realizowanym w tych kontekstach. 

Arcybiskup Chinnappa przypomniał także o uprzywilejowaniu ostatnich w tym świecie, który stopniowo wyklucza ubogich ze względu na rasę, płeć, kategorię społeczną. „Orędzie o Królestwie Bożym, które Jezus nam przyniósł, zasadza się na słuchaniu ubogich, którzy są nazwani ‘błogosławionymi’. Polepszenie warunków życia ludzi ubogich, uciśnionych i dyskryminowanych musi więc być pierwszym zadaniem nowej ewangelizacji”. 

Siłą rzeczy charakter bardziej kulturowy miało wystąpienie biskupa Dal Covolo: stopniowa dechrystianizacja starej Europy zależy między innymi od dwóch procesów, które są ze sobą połączone: upaństwowienia prawa i upaństwowienia szkół.

“Szkoły i Uniwersytety, także te katolickie, coraz bardziej podlegają bezpośredniej kontroli prawnej państw. Pod tym względem nie jest tu wyjątkiem tzw. „Proces Boloński” – stwierdził biskup, wykazując, w jaki sposób treści nauczania są narzucone w niektórych państwach przez programy i podręczniki. „W ten sposób wizja kulturowa, otwarta na wiarę chrześcijańską, jest systematycznie osłabiana na korzyść tzw. perspektyw międzyreligijnych czy międzykulturowych. Istotnie, tak oto zostaje zaszczepiona w umysłach ludzi młodych koncepcja kulturowa bardzo odległa od wiary chrześcijańskiej, a nawet wyraźnie jej przeciwna”.

Newralgiczna pozostaje formacja wykładowców. “W wielu krajach wykładowcy są kształceni wyłącznie na państwowych uniwersytetach i każdy, kto chce nauczać, musi posiadać uprawnienia państwowe, zdobyte po zaliczeniu okresu szkoleniowego ustalonego przez państwo, kończącego się egzaminem państwowym”.

Nowa ewangelizacja nie może zachodzić inaczej, jak tylko z poszanowaniem osób, ich sumienia i ich praw. „Jeżeli państwa, jak to często robiły i jak teraz nie przestają to czynić, decydują o indywidualnym toku kształcenia, odbierają osobom wolność realizacji, pozbawiając je naturalnego i konstytucyjnego prawa”.

Biskup Dal Covolo zachęcił do takiego zaangażowania na rzecz dobrego funkcjonowania Szkół i Uniwerstytów w ogóle, ale w sposób szczególny tych katolickich, które by zakładało także współpracę z rodzinami (rodzicami) i różnymi instytucjami wychowawczymi z terenu (parafia, oratorium ośrodek młodzieżowy i inne…). Otwarcia na dialog pomiędzy wiarą a kulturą w nauczaniu. “Specyfiką Szkół i Uniwersytetów katolickich musi być stały dialog pomiędzy nauką Bożą a naukami ludzkimi, stojący pod znakiem odpowiedniej syntezy teologicznej, egzystencjalnie przystosowanej i potwierdzonej przez koherentne świadectwo ze strony formatorów”. 

Opublikowano 15/10/2012