(ANS – Rzym) – Dzień 7 października 2014 r. jest znaczącą datą dla Zgromadzenia Córek Maryi Wspomożycielki i dla Mornese, ponieważ 150 lat temu (był rok 1864) po raz pierwszy przybył tam Ksiądz Bosko i spotkał się z miejscową ludnością. Tak więc mowa tu o wydarzeniu historycznym, które wpisuje się w obecny czas obchodów Dwusetlecia urodzin Świętego.

Czytamy w kronikarskim zapisie: «Ksiądz Bosko przybył do Mornese w dniu 7 października wieczorem –  w piątek, i było to także święto Matki Boskiej Różańcowej – na białym koniu, o którego postarał się ks. Pestarino, z osiemdziesięcioma chłopcami, najlepszymi, jakich miał na Valdocco. Niektórzy z nich grali w orkiestrze na swoich instrumentach, inni recytowali, zwłaszcza była to Gianduia. Na skraju drogi, która prowadziła na miejsce, mieszkańcy Marnese rozpalili ogniska na znak świętowania… Ks. Bosko po załatwieniu pewnych spraw w terenie opuścił Mornese...».

Ks. Bosko udał się do Mornese, zapoznał się z tym, co się tam robi i co zamierzano zrobić, nawiązał kontakt z pewnymi osobami, a niektórzy z chłopców udali się na naukę do jego domów: w  Valdocco, w Lanzo Torinese i w Alassio. Spotkał tam trzy bardzo znaczące osoby dla swojej misji wychowawczej: kanonika Alimondę, Marię Dominikę Mazzarello (Main) i Giovanniego Battistę Lemoyne, który chciał zostać salezjaninem.

To tutaj, z czasem, zrodzą się wzajemne relacje pomiędzy grupą dziewcząt i Księdzem Bosko, a w sposób szczególny między Świętym a Main. “Mazzarello liczyła wtedy 27 lat i można było dostrzec, że między nią a księdzem Bosko zrodziła się pewna relacja szacunku i zainteresowania, ponieważ ksiądz Bosko w otwartości, jaką okazywała, odnalazł pogodę, zaangażowanie, wiarę i stałość swojej Matki, Mamy Małgorzaty”.

Od tego czasu między Założycielem a przyszłą Założycielką rozwijała się wzajemna relacja, znaczona nie tylko kierownictwem duchowym, ale także misją wychowawczą. Wzajemna relacja, która ich łączyła, była wyrazem darmowego daru, dzielenia się i komunii. Już w latach 1862-1869 można było zauważyć ze strony księdza Bosko szczególne zainteresowanie aspektem osobowym, duchowym i moralnym działalności grupy Córek Niepokalanej, zaś Maria Mazzarello wykazywała duże wyczucie humanizmu i świętości, gdy chodzi o osobę księdza Bosko, jak również – jego charyzmatu wychowawczego.

Czytamy dalej w kronikarskim opisie wydarzeń: «Ks. Bosko przybył do Mornese ze swoimi chłopcami w 1864 r., aby otworzyć szkołę dla dzieci z terenu. Maria spojrzała na niego i krzyknęła: „Ksiądz Bosko jest święty i ja to czuję”. Ks. Bosko  odwiedził mały warsztat Córek Niepokalanej i był pod wielkim wrażeniem ». Z upływem lat dochodzi do pewnej wymiany „znaczeń”: punktów widzenia, propozycji-akceptacji, dzielenia się, współpracy, zmierzającej do powstania i utrwalenia nowej rzeczywistości, w kierunku której zgodnie zmierzały oba „bieguny” wzajemnej relacji, “odpowiadając” sobie nie tylko psychologicznie i duchowo, ale również historycznie. Istotnie, Maria Dominika była dla ks. Bosko prawdziwą „pomocą” w zrozumieniu i kobiecym wyczuciu charyzmatu salezjańskiego, i ze względu na swoje całkowite i absolutne zaangażowanie na rzecz realizacji opatrznościowego planu. Tak więc jej wkład w założenie Instytutu był istotny.

Mornese liczy obecnie około 750 mieszkańców i wciąż tętni życiem.

Opublikowano 07/10/2014