(ANS – Rzym) – Kilka dni po publikacji encykliki Lumen Fidei ks. Fabio Attard, Radca ds. Duszpasterstwa Młodzieży, proponuje nam jej krótką salezjańską lekturę.

Wiele mówiło się o tym dokumencie. Teraz, kiedy mamy go już w ręku, jest ważne, aby go nie tylko czytać, ale i studiować. Ta encyklika jest szczególnie cenna dla nas, salezjanów, wychowawców młodzieży, bo wychodzi ona od kluczowego stwierdzenia: wiara jest doświadczeniem relacji międzyludzkich.

W przedstawieniu postaci biblijnych, takich jak Abraham czy Mojżesz, Jan i Paweł, ta wiara relacji międzyludzkich jest znaczona miłością i wiernością: Bóg wiarygodny, Bóg wierny. Jest to wiara, która czyni protagonistą nie tylko Boga, bo wezwanie należy do Niego, ale także osobę wierzącego, do którego to wezwanie jest  kierowane. W słuchaniu, charakteryzującym się wolnością i ubogaconym inteligencją, wierzący jest w stanie przejrzeć i dozwolić Bogu, by dotknął głębi jego serca… Jest to wiara, która nie staje się ciężarem, który trzeba dźwigać, ale przekłada się na dar dla osobistego i wspólnego dobra, który nie może być podtrzymywany tylko przez nieokreślone zasady, swobodnie interpretowane. Jest to w końcu wiara, która otwiera horyzont sensu, sprawiając, że doświadczenie “ja” będzie unikać indywidualizmu, zwracając się w kierunku “my”, które staje się wspólnotą, Kościołem.

W przypadku nas, salezjanów, duszpasterzy i wychowawców, wiele racji przemawia za tym, by studiować tę encyklikę.

Przede wszystkim Lumen Fidei daje nam możliwość zgłębienia fundamentu naszej wiary zarówno z punktu widzenia duchowego, jak i z punktu widzenia teologalnego. Nie będzie żadnym luksusem, jeśli poświęcimy trochę czasu na odnowienie tej inteligencji uczuciowej naszej wiary. To bardzo dobrze zrobi ludziom młodym, gdy ujrzą nas jako zdolnych uzasadnić rację swojej wiary.

Następnie encyklika ustosunkowuje się do zagadnienia wiary w sposób bardzo pedagogiczny. Czyni to w Przedstawia się w stylu, który pozwala na dialog inteligencji z pragnieniem tego, co boskie. Jest to dokument, który stosuje metodologię poznania wiary, która nie boi się stawić czoła najnowszym pytaniom, które dzisiaj charakteryzują zglobalizowaną kulturę. Odnosząc się do różnych procesów wychowania do wiary, jakie są obecne w różnych kontekstach obecności salezjańskiej, łącznie z tymi wielowyznaniowymi, encyklika ukazuje różne ludzkie dynamizmy poszukiwania dobra. Są to wymiary, które my, jako salezjanie, wpajamy i wprowadzamy w serca naszej młodzieży wszystkich kontynentów, ras i religii. Jesteśmy świadomi, że pragnienie miłości i potrzeba wierności są obecne w sercach młodzieży, podobnie jak radość i wesołość, które ona ceni.

I trzecim powodem jest to, że ta encyklika wytycza bardzo interesujący i bogaty w treści szlakpropozycji formacyjnychdla tych, którzy chcą pogłębić swoją wiarę. Myślimy tu o licznych animatorach, wychowawcach i wychowawczyniach, którzy z nami dzielą posłannictwo salezjańskie, rodzicach i wielu innych osobach, które poszukują pewnej przestrzeni, pewnej drogi pogłębienia własnej wiary.

Zakończę jedną z jakże wielu głębokich myśli zawartych w tej encyklice, życząc, aby nam, wychowawcom i wychowawczyniom, dodała odwagi w kontynuowaniu naszej drogi: „Chrześcijanie w swym ubóstwie sieją tak urodzajne ziarno, że staje się ono wielkim drzewem, zdolnym napełnić świat owocami (37).

Pełny tekst encykliki Lumen Fidei jest dostępny na stronie watykańskiej.

Opublikowano 09/07/2013