(ANS – Watykan) – Wczoraj, 18 marca, w przededniu Mszy Pontyfikalnej Papieża Franciszka, Biuro Prasowe Watykanu zaprezentowało Herb Papieża Franciszka, który wybrał jako dewizę słowa św. Bedy Czcigodnego: “Miserando atque eligendo”.

Herb
W zasadniczej formie Papież Franciszek zdecydował się zachować swój poprzedni herb, który wybrał z chwilą swoich święceń biskupich, odznaczający się linearną prostotą.

Tarcza herbowa, koloru niebieskiego, zawiera trzy symbole godności papieskiej, takie same jakie widniały na herbie Benedykta XVI (mitra i paliusz umieszczone są między skrzyżowanymi kluczami złotym i srebrnym, związanymi czerwonem sznurem. W górnej części tarczy znajduje się symbol zakonu, z którego wywodzi się Papież – Towarzystwa Jezusowego: promieniejące i płonące słońce, zawierające chrystogram w kolorze czerwonym: IHS. Nad literą „H” wznosi się krzyż, a poniżej niej – trzy czarne gwoździe.

U dołu tarczy znajdują się gwiazda i gałązka kwitnącego nardu. Gwiazda, zgodnie ze starożytną tradycją heraldyczną, symbolizuje Dziewicę Maryję, Matkę Chrystusa i Kościoła. Zaś kwiat nardu wskazuje na św. Józefa, patrona Kościoła powszechnego. Istotnie, w hiszpańskiej tradycji ikonograficznej św. Józef jest przedstawiony z gałązką kwitnącego nardu w ręku. Umieszczając w swoim herbie te symbole Papież zechciał wyrazić swoje szczególne zawierzenie Najświętszej Dziewicy i św. Józefowi.

Motto
Motto Ojca Świętego Franciszka zostało zaczerpnięte z Homilii św. Bedy Czcigodnego, kapłana (Homilia 21; CCL 122, 149-151), który komentując ewangeliczny epizod powołania św. Mateusza, napisał: "Vidit ergo lesus publicanum et quia miserando atque eligendo vidit, ait illi Sequere me" (Jezus zobaczył celnika, a ponieważ było to spojrzenie zmiłowania i wyboru, rzekł do niego: “Pójdź za Mną”).

Ta homilia jest hołdem dla Bożego Miłosierdzia. Jest ona czytana w Liturgii Godzin w święto św. Mateusza i ma szczególne znaczenie w życiu i itinerarium duchowym obecnego Następcy św. Piotra. Istotnie, w święto św. Mateusza, w roku 1953, młody Jorge Mario Bergoglio w wieku 17 lat doświadczył w sposób szczególny miłującej obecności Boga w swoim życiu. Po tym, jak odbył spowiedź, odczuł poruszenie serca i doznał miłosierdzia Boga, który  spojrzeniem łagodnej miłości wezwał go do życia zakonnego i pójścia za przykładem św. Ignacego Loyoli.

Po tym, jak został biskupem postanowił, iż na pamiątkę tego wydarzenia, które wyznaczyło początek jego całkowitego poświęcenia się Bogu w Jego Kościele, słowa św. Bedy, “miserando atque eligendo”, będą jego dewizą i programem życia, umieszczając je także na swoim herbie papieskim. 

Opublikowano 19/03/2013