(ANS – Watykan) – Bp Rosario Saro Vella, biskup Ambanja, wybrany przez Konferencję Episkopatu Madagaskaru, zabrał głos w czasie obrad synodalnych w czwartek, 18 października. Ten biskup salezjański zachęcił ojców synodalnych do wsłuchiwania się w to, co mają do powiedzenia ludzie młodzi, i uczenia się od nich pewnych postaw.

Afrykę i Madagaskar charakteryzuje duży procent ludzi bardzo młodych. W społeczności patriarchalnej rolą człowieka w podeszłym wieku jest przekazanie wartości, obyczajów…, ale, chociaż do niego należy ostatnie słowo, prawdziwym twórcą zmian jest człowiek młody. Wychodząc od tego, bp Vella powiedział: „My – jako Kościół i jako Biskupi – wychowujemy i uczymy. Jednakże ten, kto uczy, także musi umieć sam się uczyć. Czego może nas nauczyć młodzież?”.
 
Pierwsza postawa – przywołując tutaj czuwanie w czasie ŚDM 2011 w Madrycie, kiedy na lotnisku Cuatro Vientos Benedykt XVI powiedział do młodzieży: Wasza siła jest większa od deszczu – to odwaga, siła. „Nowa ewangelizacja potrzebuje odważnych ewangelizatorów. Można by powiedzieć, że łódź Piotrowa znajduje się pośrodku burzy. Pozwólmy się prowadzić wiatrowi Ducha Świętego i nie narzekajmy, jeśli fale wydają się nas zatapiać. Przeciwnie, musimy raczej wybierać to ryzyko niż płynąć po spokojnych wodach, które dają tylko fałszywe poczucie bezpieczeństwa”.

Drugą – jako że młodzi, kiedy rozmawiają, chcą znajdować się na tym samym poziomie, co rozmówca – jest pokora. “Wiele razy jawimy się światu jako zarozumiali nauczyciele prawdy, której uważamy się jedynymi posiadaczami, zapominając natomiast, że jesteśmy słabymi i zmęczonymi pielgrzymami poszukującymi prawdy. Czy w dialogu, toczącym się wewnątrz Kościoła, w dialogu ekumenicznym, w dialogu międzyreligijnym, w dialogu z wielkimi religiami i osobami o innych przekonaniach, nie powinniśmy uczyć się tej postawy pokory?”. 

Trzecią jest radość, zarówno ta wewnętrzna – która pochodzi od Boga – jak i ta zewnętrzna. “Młodzi domagają się od nas liturgii bardziej radosnej, bardziej zaangażowanej, bardziej odpowiadającej ich życiu, liturgii pieśni i tańców. Domagają się od nas moralności wymagającej, ale nie negatywnej, moralności, która wyzwoli młodych od niewoli egoizmu, relatywizmu, hedonizmu, która wypełni ich serce. Młodzież żąda od nas wiary nie intelektualnej, ale żywej. Wiary, która przechodzi przez umysł, ale która dociera do serca”.

I po czwarte: “Młodzi są bardzo wrażliwi na wspólną pracę, dzielenie się doświadczeniem, pomoc jeden drugiemu. Młodzież uczy nas Duchości Komunii. Jest to nawrócenie, zmiana mentalności”.

I na koniec, piątą postawą, jakiej uczy nas młodzież, jest ukochanie Krzyża. “Krzyż jest znakiem nieskończonej miłości, miłości, która nie boi się śmierci, ale która daje życie tym, którzy się miłują. Krzyż jest znakiem zwycięstwa nad złem osobistym i złem świata. Krzyż jest naszą chwałą, zbawieniem i zmartwychwstaniem. Ave, Crux Spes Unica”. Kończąc, bp Vella przywołał słowa dwóch młodych świętych: Pier Giorgio Frassatiego i Chiary Luce Badano.

Opublikowano 22/10/2012