(ANS – Bratysława) – Dzięki zapałowi niektórych salezjanów każdego roku dzieci i młodzież mogą po raz pierwszy zetknąć się ze sceną. Ogólnie biorąc, w salezjańskich ośrodkach młodzieżowych prezentuje się dwa lub więcej przedstawień w ciągu roku.

Jednym z największych salezjańskich miłośników teatru jest ks. Róbert Flamík ze wspólnoty w Partizánske. Wraz z młodzieżą z lokalnego ośrodka duszpasterskiego wystawił w 2010 r. przedstawienie “Stačí otvoriť dlaň” (“Wystarczy otworzyć dłoń”). “Potem zdecydowaliśmy, że spróbujemy zrobić kolejny” – mówi ks. Flamík. “Była to badawcza podróż, spotkanie z grupą teatralną, dziewięciu młodych i my, salezjanie. Wspólnie stworzyliśmy dzieło naszej produkcji pt. ‘Legenda o dobre’ (‘Legenda o dobru’), którego autorką jest animatorka z oratorium – Veronika Ďurčeková”.

To drugie przedstawienie zostało najpierw pokazane uczniom ze szkół podstawowych w Partizánske, a następnie – ogólnej publiczności. „Mamy nadzieję, że pozostawiliśmy za sobą trochę dobra, ponieważ nigdy nie wiadomo, jak wielki wpływ może wywrzeć na życie innych prosta sztuka teatralna” – powiedział jeden z autorów. Pod koniec kwietnia 2011 r. “Legenda o dobru” została obejrzana przez przeszło 700 dzieci z różnych szkół powiatu Topoľčany.

Inne przedstawienie teatralne zrodziło się w Humenné. Ks. Maroš Husar, salezjanin, zdołał zgromadzić razem 25 młodych aktorów, którzy wystawili sztukę “Malý kominár” (“Mały kominiarz”). Premiera tego przedstawienia miała miejsce w maju zeszłego roku w Humenné, a po niej było kilkakrotnie wystawione dla dzieci z miejscowych szkół podstawowych i średnich. Jego historia opowiada o stanie ducha pewnego chłopca, a jej narratorami są dwie postaci: mały kominiarz Janek, ubogi żebrak żyjący w Turynie XIX wieku; i Eryk, młody, współczesny Słowak, którego pasjonuje malowanie.

Wśród tych, którzy przyczynili się do wystawienia na scenie tej sztuki wyróżniają się np. Jozef Úradník, dyrektor programu teatralnego z Teatru Państwowego w Koszycach, dramaturg Božena Čahojová z Bratysławy i dyrektor „Dance Theatre” – Pavol Danko, a także akompaniatorka muzyczna – Ľubica Čekovská. Natomiast stroje aktorów zostały wykonane rękodzielniczo przez ich matki.

W ostatnich dwudziestu latach swobodnego działania salezjanów na Słowacji prawie że każdego roku powstawały nowe grupy teatralne, z których wiele uczestniczyło w Festiwalu w mieście Močenok. Jakkolwiek teatr salezjański nie kończy się na tym. Bezcenną wartością, jaką przynosi, jest to nastawienie na edykację, które drzemie w każdym wysiłku salezjanów i młodych animatorów: na etapie tworzenia, przygotowania i wystawienia dzieła – są zawsze obecne wyrazy radości, humoru, wartości i refleksja nad realnym życiem, poprzez które teatr dotyka sumienia ludzi młodych i przyczynia się do ich rozwoju. To jest Ewangelia w stylu salezjańskim.

Opublikowano 03/05/2012