(ANS – Turyn) – To, że styl i wizja papieża Franciszka  są bardzo “salezjańskie” nie jest dla nikogo tajemnicą. On sam stwierdził, że był uważany za “jezuitę prosalezjańskiego”. Kilka dni przed wizytą papieża na Valdocco, który przybędzie tam, aby oddać cześć Księdzu Bosko, można na nowo spojrzeć z zainteresowaniem na książkę pt. “Papa Francesco e Don Bosco” (‘Papież Franciszek i Ksiądz Bosko’) autorstwa ks. Alejandro Leóna, salezjanina.

Celem tej książki, która ukazuje wielki wpływ salezjański na edukację i życie rodzinne Jorge Bergoglio, jest “przybliżenie czytelnika do spotkania Księdza Bosko i Papieża Franciszka w sposób bardzo prosty, ale kompletny (…), wychodząc od korzeni salezjańskich jego rodziny, jego zanurzenia się w dzieje historyczne, w którym przyszło mu żyć, odczytując stopniowo jego doświadczenie salezjańskie w taki sposób, aby ukazać wymiar kościelny charyzmatu salezjańskiego jako daru i wyzwania” – wyjaśnia autor we wprowadzeniu.  

Spotkanie z duchowością salezjańską zachodzi w przypadku Bergoglio już od dzieciństwa, dzięki takim salezjanom, jak ks. Enrico Pozzoli, który go ochrzcił i prowadził duchowo przez wiele lat, i ks. Cayetano Bruno, któremu się zwierzał jako młodzieniec, i który mu towarzyszył w momentach jego ważnych decyzji.

W drugim liście przytoczonym w tej książce, z 1990 roku, ojciec Bergoglio pisze, że jako dziecko brał udział w procesji ku czci Maryi Wspomożycielki, uczęszczał do oratorium św. Franciszka Salezego, znał spowiedników salezjańskich z San Carlos. W 1949 r. był uczniem, przez jeden rok, salezjańskiego college’u w Ramos Mejía. Bergoglio pamięta ten okres, dostarczający prawdziwego kompendium pedagogiki salezjańskiej: “College tworzył, poprzez robudzenie świadomości (sumienia) co do prawdy rzeczy, kultury katolickiej, która nie miała nic wspólnego z ‘bigoterią’ czy też ‘dezorientowała’. Nauka, społeczne wartości współżycia, odniesienia społeczne do osób najbardziej potrzebujących, sport, pobożność... To wszystko było rzeczywiste i kształtowało postawy, które, w swojej całości, skłaały się na sposób kulturowego istnienia”.

Czytamy tam także o jego wielkiej czci, jaką darzył salezjanina koadiutora Artemidesa Zattiego, i zapoznajemy się z tekstem konferencji, jaką wygłosił ojciec Bergoglio w 1976 r. z okazji obchodów stulecia przybycia salezjanów do Argentyny.

W dalszej części następuje rozdział ze wspomnieniami salezjanów, którzy znali Jorge Bergoglio od 1949 do 2013 roku, kiedy to został wybrany papieżem. Tak więc dział ten jest poświęcony więzom, jakie łączą Rodzinę Salezjańską i Papieża Franciszka, zawierając również wypowiedzi następców Księdza Bosko w osobach ks. Pascuala Cháveza i ks. Ángela Fernandeza Artime oraz Przełożonej Generalnej Córek Maryi Wspomożycielki – matki Yvonne Reungoat.

Książkę dopełniają niektóre załączniki i seria wkładek zdjęciowych.

Książka został opublikowana w języku hiszpańskim przez wydawnictwo “Ediciones Don Bosco Argentina”, a w języku włoskim – uczyniła to “Libreria Editrice Vaticana”.

Opublikowano 15/06/2015