(ANS – Hyderabad) – Ks. John Lens, salezjanin, zmarł 28 listopada w wieku 93 lat, w 67 roku ślubów i 61 roku posługi kapłańskiej. Inspektoria Hyderabad straciła misjonarza weterana, ostatniego z misjonarzy cudzoziemców w tej inspektorii.

Vincent Castillino SDB

John Lens, urodzony 4 października 1921 r. w Borgerhout, w Belgii, wzrastał w tradycyjnej rodzinie katolickiej, gdzie mogły wykiełkować ziarna jego powołania kapłańskiego. Pomimo II wojny światowej umiał odpowiedzieć na wezwanie Boże do stania się misjonarzem. Pierwsze śluby jako salezjanin złożył w 1947 roku, w swoim rodzinnym mieście. Potem wyjechał do Indii, gdzie dokończył swoje studia teologiczne w Mawlai, w stanie Shillong, przyjmując święcenia kapłańskie w dniu 1 sierpnia 1953 r., po czym został skierowany do Poonamalle.

Po swojej posłudze, jaką pełnił w Kotagiri, Katpadi, Negombo (Sri Lanka) i Tirupattur, w 1975 roku przybył do hinduskiego stanu Andhra Pradesh. W dniu 22 sierpnia 1975 r., na zaproszenie arcybiskupa Hyderabad, abpa Saminemi Arulappa, ks. Lens, wraz z ks. Jospehem Kottekarote, podejmuje posługę duszpasterską w parafii “S. Teresa” w Sanathnagar, w stanie Hyderabad, gdzie założył następnie szkołę “Don Bosco”. Przez dwie kadencje był dyrektorem aspirantatu w Gunadala, wcześniej, przez ostatnie 17 lat, posługiwał w nowicjacie w Manoharabad jako spowiednik, a oprócz tego służył także innym wspólnotom zakonnym.

Entuzjazm ks. Lensa był widoczny i go charakteryzował do końca jego życia,tchnienia, zawsze pełen miłości do Księdza Bosko. Był prawdziwym salezjaninem w relacjach ze swoimi współbraćmi, młodzieżą i świeckimi, a także zabierając głos i w słowie pisanym, by podać tu niektóre jego pozycje: Autobiography of Saint John Bosco”, “Memories of the Oratory”, “Don Bosco in his times”, “A Drop of Honey”, “Mamma Magaret: The Mother of Don Bosco” i “Four volumes of the Annals of the salesian society”.

Ks. Lens przeżył swoje życie w święty sposób. Jego pobożność była prosta, karmiła się wielką czcią Najświętszego Sakramentu i synowską miłością do Maryi. Prowadził zdyscyplinowane życie, znaczone obowiązkowością, co wyrażało się w surowej pracy, zapałem i  pasją. Wszystko to świadczyło o jego wielkiej duchowości. Był człowiekiem pogodnym, czego potwierdzeniem są chociażby wesołe historyjki, które zwykł opowiadać swoim współbraciom i uczniom. Prowadził życie proste i surowe, chcąc dla siebie niewiele. Rozdawał bezinteresownie to wszystko, co otrzymywał od innych. W czasie ostatniej wizyty ks. Inspektor zapytał go: “Księże, potrzeba coś księdzu?”. Odpowiedział: “Nie, nie chcę niczego. Chcę jak najszybciej zamknąć oczy. Chcę udać się tam, na górę”. 

Pogrzeb ks. Lensa odbył się 1 grudnia tego roku, a uroczystości pogrzebowej przewodniczył biskup Warangal, bp Udumala Bala, w studentacie filozoficznym “Don Bosco” w Karunapuram, po Mszy św, która została za niego odprawiona w kościele parafialnym pw. św. Teresy w Hyderabad, której był pierwszym salezjańskim proboszczem. Obecni byli liczni salezjanie, zakonnicy i zakonnice, którzy przyszli pożegnać go po raz ostatni. Wśród nich także byli inspektorzy: ks. Medabalimi Balaswamy i ks. Noel Maddhichetty. Również ks. Ángel Fernández Artime, Przełożony Generalny, i ks. Maria Arokiam Kanaga, radca regionu Azja Południowa, przesłali kondolencje, wspominając jego powołanie misyjne, i zachęcając salezjanów do naśladowania jego bezinteresowanej służby.

Opublikowano 18/12/2014