(ANS – Freetown) – Wspólnota salezjańska z Freetown, w Sierra Leone, ostatnio poszerzyło swoje usługi o służbę na rzecz młodych pokrzywdzonych i marginalizowanych. Stało się to za sprawą projektu, który jest realizowany w „głównym więzieniu” miasta.
Od 1 listopada 2013 r. w więzieniu działa ośrodek pomocy młodzieżowej. Przez cztery godziny dziennie dwaj asystenci społeczni i trzej asystenci pedagogiczni udzielają porad, prowadzą zajęcia resocjalizacyjne i pomagają powrócić młodym do społeczeństwa. Projekt przewiduje także zwiększenie zajęć duszpasterskich w więzieniu – oprócz celebracji eucharystycznej każdego tygodnia i możliwości skorzystania ze spowiedzi, każdy piątek jest zaplawane spotkanie modlitewne w stylu Taize – i budowa nowych struktur.
Oficjalne ropoczęcie tego projektu miało miejsce 8 listopada 2013 r. Wspólnota salezjańska wzięła udział w tej ceremonii wraz z osadzonymi, co znalazło wyraz we Mszy św., której przewodniczył ks. Ubaldino Andrade, salezjanin, dyrektor wspólnoty.
Aby do tego mogło dojść potrzebne były różne rozmowy, które w końcu doprowadziły do podpisania rozbudowanego “Memorandum d’Intenti” pomiędzy dziełem Ks. Bosko w Fambule i dyrekcją więzienia w Sierra Leone. Obie strony wykazały wielkie zainteresowanie realizacją tego projektu współpracy, który przewiduje 5 newralgicznych punktów (z których niektóre już zaczęły być realizowane):
Organizacja pedagogiczna i administracyjna oraz planowanie wszystkich projektów związanych z budową spoczywa na dziele Ks. Bosko w Fambule. Projekty i plany budowy będą opracowane wspólnie i wspólnie omawiane. Ekipa nadzorcza, składająca się z trzech członków każdej jednostki partnerskiej, będzie towarzyszyć i kierować współpracą. Protokół dotyczący tego porozumienia został podpisany w siedzibie “Don Bosco Fambul”.
Główne więzienie, zwane także “Prison Pademba”, może pomieścić 300 osadzonych, a obecnie jest ich 1712 (dane z 8 listopada tego roku). Warunki panujące w więzieniu są szczególnie ciężkie. Wielokrotnie w ostatnich latach „Don Bosco Fambul” zaznaczał, że warunki życia więźniów nie zachowują w żaden sposób norm międzynarodowych.
Wielu osadzonych umiera z powodu ciasnoty, bardzo złych warunków higienicznych, przemocy i chorób. Brakuje łóżek, materacy i struktur sanitarnych. Zaopatrzenie w wodę jest niewystarczające. Wiele budynków jest w złym stanie, dachy zawaliły się. Główne problemy to brak struktur sanitarnych, opieki medycznej i pożywienia. Według szacunków salezjanów, około 350 nieletnich więźniów trafiło do więzienia z powodu małych przestępstw, a wielu z nich odmówiono opieki prawnej.
Opublikowano 13/11/2013
