(ANS – Kweta) – Aby wspólnie przeżyć Boże Narodzenie, salezjanie obecni w Pakistanie zgromadzili się w Kwecie. To świąteczne spotkanie uświetnili swoją obecnością pan Jean Paul Muller, Ekonom generalny, a także pan Edward Villordon, Ekonom inspektorialny Filipin Południowych (FIS), do których salezjański Pakistan przynależy, którzy dotarli tam w nocy z 23 na 24 grudnia 2012 r.

Wizyta obu ekonomów w Kwecie to jeden z owoców spotkania, jakie odbyło się w Rzymie w dniu 25 lipca, w którym uczestniczyli także Przełożony Generalny i przedstawiciele wszystkich stron zainteresowanych misjami salezjańskimi w Pakistanie, dotyczącego aktualnej sytuacji placówek salezjańskich w tym kraju i najbliższych wyzwań, jakim trzeba będzie stawić czoło.

Salezjanie przybyli do Pakistanu 14 lat temu i obecnie prowadzą dwie wspólnoty – w Lahaur i Kwecie – udzielając się w obu przypadkach na rzecz wychowania i kształcenia młodzieży. Rozwój i rozprzestrzenianie się dzieła na przestrzeni lat były nadzwyczajne, ale trudna sytuacja w tym kraju, częsta wymiana misjonarzy salezjańskich i ich ograniczona liczba, trudności biurokratyczne związane z przyjazdem nowych salezjanów oraz cały ten proces transformacji i konsolidacji obecności, zrodziły konkretne wyzwania, z którymi trzeba się zmierzyć.

Wśród projektów, na które wskazano w czasie spotkania w lipcu 2012 r. w Rzymie, było wzmocnienie współpracy pomiędzy placówkami misyjnymi w Pakistanie a Inspektorią FIS, jak również zawiązanie bardziej ścisłych relacji pomiędzy salezjanami na różnych poziomach (inspektorialnym, regionalnym i globalnym). Dlatego też wizyta salezjanów koadiutorów, Mullera i Villordona, potwierdza ową bliskość i wsparcie całego Zgromadzenia dla misji w Pakistanie. Była ona od samego początku, jak stwierdził pan Muller, „wizytą braterską”, która pozwoliła lepiej zrozumieć i bezpośrednio doświadczyć życia salezjanów w Pakistanie poprzez spotkanie z misjonarzami i wsłuchanie się w ich historie i doświadczenia.

Pan Muller przebywał w Pakistanie cztery dni (24-27 grudnia), podczas gdy pan Villordon przez cały tydzień; był to czas słuchania, uczenia się i dzielenia codziennego życia w Kwecie. Wspólnota misyjna została dogłębnie ubogacona i wsparta duchowo w swoim działaniu. Pomimo trudności, jakie zapowiada przyszłość, refleksja i dzielenie się doświadczeniem w tych dniach wlało nową nadzieję i optymizm we wspólnotę, uświadamiając jej, że nie jest sama.

Opublikowano 08/01/2013