(ANS – Rzym) – W czwartek, 29 listopada, w siedzibie Papieskiego Uniwersytetu Salezjańskiego (UPS) w Rzymie odbyło się Seminarium naukowe poświęcone dokumentowi “Wskazania duszpasterskie dla promocji powołań kapłańskich”. Zostało ono zorganizowane we współpracy z Papieskim Dziełem Powołań Kapłańskich – które opracowało ten dokument – i Instytutem Pedagogiki Powołaniowej Wydziału Nauk o Wychowaniu UPS.

W czasie tego seminarium swoje referaty wygłosili różni znamienici prelegenci: 

• ks. Mario Oscar Llanos, salezjanin, dyrektor Instytutu Pedagogiki Powołaniowej UPS, który przedstawił aktualną sytuację dotyczącą promocji powołań kapłańskich;
• bp Paolo Selvadaggi, konsultor Papieskiego Dzieła Powołań Kapłańskich, który mówił o strukturze teologiczno-duszpasterskiej dokumentu;  
• bp Nico Dal Molin, dyrektor Krajowego Ośrodka Powołań działającego przy Konferencji Episkopatu Włoch, który omówił temat: “Wyzwania i perspektywy dla Krajowych Ośrodków Powołaniowych”; 
• ks. Jesus Pulido Arriero, zastępca dyrektora “Kapłanów Pracowników Diecezji”, który zabrał głos na temat zaangażowania powołaniowego osób konsekrowanych;
• ks. Ubaldo Montisci, koordynator Instytutu Duszpasterstwa Młodzieżowego i Katechetyki UPS, który zatrzymał się na zagadnieniu włączenia Duszpasterstwa Młodzieżowego w promocję powołań kapłańskich;
• bp Angelo Vincenzo Zani, sekretarz Kongregacji ds. Wychowania Katolickiego, który przedstawił zadania Papieskiego Dzieła Powołań Kapłańskich.

Na bazie zaprezentowanych prelekcji wyłoniła się zarówno złożoność problemu duszpasterstwa powołań kapłańskich, jak i bodźców, o których mowa w tym dokumencie, a także projektów, jakie są realizowane w ramach różnych organizmów i na różnych poziomach: specyficzne duszpasterstwo powołaniowe, duszpasterstwo młodzieżowe i duszpasterstwo integralne. 

W czasie debaty, która nastąpiła po prelekcjach, zostały omówione takie tematy, jak formacja kapłanów jako promotorów powołań w szerokim zakresie; troska o kapłanów, którzy porzucili powołanie; powołania w okresie preadolescencji i adolescencji; różnice i podobieństwa metodologiczne, o których pisze się we wspomnianym dokumencie i innych tekstach na temat powołań.

Na płaszczyźnie wymiany zdań na temat dokumentu, przypomniano także, że wszystkie specyficzne powołania w Kościele są odpowiedzialne jedne za drugie, na gruncie świadectwa oraz radosnej i kreatywnej wierności przez całe życie, i że do zaangażowania na rzecz Nowej Ewangelizacji wezwane są wszystkie podmioty, aby razem wnieść swój jak największy wkład w przekazywanie wiary chrześcijańskiej. Jednocześnie zostało podkreślone, że promocja powołań kapłańskich jest przedmiotem żywotnego zainteresowania całego Kościoła, i że nie wyczerpuje się ono w zwykłym dołączeniu programów i propozycji, ale domaga się ono, w swoim całokształcie, zintegrowanego duszpasterstwa i wsparcia ze strony wspólnot chrześcijańskich.

Opublikowano 07/12/2012