(ANS – Ferrara) – Historia salezjanów to historia oratoriów oraz tych salezjanów księży i salezjanów laików, którzy w sutannie albo kombinezonie roboczym pozostawili zostawili swój ślad na boiskach i podwórkach, przebywając wśród młodych. Potem niektóre z tych boisk stały się bardziej znane niż innne, bo na nich formowały się drużyny, które budziły podziw tysięcy osób. W Argentynie zrodził się zespół “San Lorenzo de Almagro”, a we Włoszech – “Spal” z Ferrary. 

W stolicy regionu Romagna, na początku ubiegłego wieku (1907 r) ks. Pietro Acerbis, ówczesny dyrektor oratorium w Ferrarze przy via Coperta założył kółko kulturalne i religijne pod nazwą “Ars et Labor”. Kilka lat potem do działalności o charakterze artystycznym doszła działalność sportowa: atletyka, kolarstwo, a następnie piłka nożna. Stąd też wzięła się nazwa “Società Polisportiva Ars et Labor”, ale dla wszystkich była to po prostu “Spal”. Kolory, jakie wybrali, to kolor biały i niebieski, kolory marynarskie.

Zespół od samego początku osiągał dobre wyniki, zatrzymując dla siebie mistrzowski tytuł Włoch od 1920 do 1925 roku. Prawdziwy rozwój drużyny przypadł po II wojnie światowej, kiedy to towarzystwo piłkarskie przejął Paolo Mazza, który jako prezes umiał utrzymać wysoki poziom, przyjmując do drużyny wielu młodych piłkarzy, którzy później zasłynęli w piłce włoskiej: Armando Picchi, Albertino Bigon i Gianni Bui, a także inni, którzy zostali potem wielkimi trenerami, jak Fabio Capello, Osvaldo Bagnoli i Edy Reja.

Kiedy Mazza był prezesem – czytamy na stronie “Stadio24” – “Spal” uczestniczył w 16 mistrzostwach serii A, zajmując zawsze czołowe miejsca, a 5 miejsce w sezonie 1959/1960. “Palmares” biało-niebieskich stali się także posiadaczami Pucharu przyjaźni włosko-szwajcarskiej (1968) i Pucharu Włoch serii C (1988-89).

W ostatnich latach klub z Ferrary przeżył mroczne chwile, co było spowodowane upadkiem towarzystwa i odrodzeniem się, ale już jako Klub pod inną nazwą i niższej kategorii. Obecnie walczy w Lidze Pro, mogąc liczyć na sporą grupę kibiców, którzy pasjonują się nie tyle wynikami, co autentycznym duchem sportowym. Tym duchem oddycha się jeszcze na wielu boiskach oratoryjnych.

Opublikowano 18/12/2014