(ANS – Lublana) – Salezjanie ze Słowenii obchodzili niedawno 110 lat swojej historii. Na tym kraju, znaczonym w ostatnich dziesięcioleciach wielkimi przemianami społecznymi i politycznymi, zatrzymuje tym razem swoją uwagę ANS, która co miesiąc przedstawia rzeczywistość salezjańską w różnych krajach europejskiego kontynentu: świat, aby lepiej poznać i zrozumieć Projekt Europa.

W 1901 r., w czasie rządów błogosławionego ks. Michała Rua, pierwsi salezjanie dotarli do Lublany, a wśród nich znaleźli się także niektórzy pochodzenia słoweńskiego. Było to wydarzenie historyczne, przygotowywane już od dłuższego czasu: sam Ks. Bosko utrzymywał kontakt listowy z niektórymi z miejscowych księży, którzy byli entuzjastycznie nastawieni do jego dzieła i działalności Salezjańskich Współpracowników.

Z czasem powstały i rozwinęły się liczne dzieła salezjańskie o charakterze wychowawczym i duszpasterskim, zostały otwarte szkoły zawodowe i studentaty różnego stopnia, służące formacji salezjanów. Także salezjańska komunikacja społeczna dostała nowego, silnego bodźca. Wielu słoweńskich salezjanów misjonarzy wniosło swój wkład w ewangelizację ludności i rozwój charyzmatu salezjańskiego w różnych częściach świata.

II wojna światowa, a następnie dyktatura komunistyczna rozbiły wspólnotę salezjańską i poważnie zraniły jej posłannictwo. Trzydziestu salezjanów, wiernych swojemu powołaniu, zostało zamordowanych w czasie wojny i w czasie późniejszej rewolucji; wielu z nich zmuszonych było opuścić kraj, inni byli torturowani w różny sposób… Po ustaniu przemocy, życie i działalność salezjańska ograniczone zostały do murów kościołów i zakrystii.

W 1991 r., po upadku Muru Berlińskiego, rozpoczął się nowy etap dzieła salezjańskiego w Słowenii. Wiele budynków, skonfiskowanych w chaotycznym okresie upadku reżimu, wprawdzie już nieodpowiednich dla pracy salezjańskiej, zostało odzyskane za cenę wielkich wysiłków. Pomimo wojny o niepodległość (co prawda krótkiej), niełatwych początków rodzącego się Państwa słoweńskiego i powstałej w następstwie tego sytuacji niepewności – przyszłość obecności salezjanów w Słowenii zaczęła zapowiadać się pogodnie.

Powoli, poza pracą stricte duszpasterską w parafiach, zaczęły wracać do łask różne inicjatywy o charakterze szkolnym i społecznym, jak i te ukierunkowane na formację młodzieży w ramach ośrodków młodzieżowych istniejących przy parafiach. Obecnie oratorium letnie jest okazją do formacji, zdrowego wypoczynku i wzrastania w wierze dla dzieci i młodzieży z bardzo wielu parafii słoweńskich.

W sekcji SERVICE ANS znajduje się materiał, który pozwala lepiej poznać sytuację młodzieży w tym kraju dogłębnie zmienionym, a na webTV strony sdb.org – film video, promujący działalność salezjańską (w języku włoskim i angielskim) i wizytę, jaką Przełożony Generalny odbył ubiegłego roku w Inspektorii Słoweńskiej “Świętych Cyryla i Metodego”.

Opublikowano 01/08/2012