(ANS – Pucallpa) – W ramach swojej wizyty na placówkach misyjnych w Peru Radca ds. Misji salezjańskich, ks. Václav Klement, przebywał w dniach 30-31 lipca w Wikariacie apostolskim Pucallpa – ostatnio przekazanym salezjanom, jednym z ośmiu tego typu, jakimi zawiaduje obecnie Zgromadzenie. Istotnie, bp Gaetano Galbusera, salezjanin, przyjął sakrę biskupa koadiutora miasta Pucallpa w sierpniu 2007 roku; Wikariat Pucallpa został powierzony salezjanom w 2008 roku.

Wikariat Pucallpa powstał w 1956 roku i został oddany pod opiekę Société des Missions-Étrangères. Obszar, liczący 52 168 km², obejmuje region Yaucali i część regionu Huanaco z 500 000 mieszkańców, w większości zamieszkujących stolicę regionu – Pucallpę. Katolicy stanowią dwie trzecie ludności. Liczy 20 parafii, 10 tylko w samym mieście Pucallpa. Na rzecz Wikariatu udziela się około 30 księży z 8 krajów – należących do różnych zagromadzeń, a niektórzy z nich fidei donum – i blisko trzydzieści zakonnic. Do dnia dzisiejszego nie ma kapłanów diecezjalnych pochodzących z tych terenów.

Obecność pierwszego salezjańskiego biskupa nie pozostaje bez wpływu na zmianę życia i posłannictwa Wikariatu:  

1. w 2009 r. powstało wyższe seminarium diecezjalne, w którym obecnie znajduje się 14 alumnów – 2 z nich kończy obecnie teologię – i prowadzona jest systematyczna działalność na rzecz promocji powołań;
2. duszpasterstwo stało się bardziej misyjne: bardziej aktywne na peryferiach, bardziej bliskie ludziom; zostały erygowane nowe parafie, stając się miejscem spotkania dzieci, młodzieży i rodzin; niektórzy z misjonarzy ksawerianów z Yarumal prowadzą pracę misyjną w buszu, a w planach znajduje się budowa kilku placówek misyjnych;
3. duszpasterstwo młodzieżowe – jeden z 5 priorytetów Wikariatu – zostało wzmocnione poprzez założenie grup młodzieżowych, które stanowią wsparcie dla katechezy sakramentalnej.

Jednocześnie ma miejsce również rozwój Rodziny Salezjańskiej. Oprócz trzech salezjanów kapłanów, którzy pomagają biskupowi Galbusera, pojawiły się pierwsze aspirantki do Ochotniczek Księdza Bosko oraz grupa byłych wychowanków salezjańskich – w całym Wikariacie znajdują się dwie szkoły katolickie i ośrodek kształcenia zawodowego, prowadzone przez Akcję Mato Grosso. W tym miesiącu przewiduje się przybycie pierwszej wspólnoty sióstr miłosiernego Jezusa.

Bp Galbusera i jego współbracia żywią pewne marzenia odnośnie do Pucallpy: założyć katolickie radio, zaprosić nowe zgromadzenia zakonne, rozwinąć usługi społeczne i sanitarne, erygować kolejne parafie na peryferiach miasta.

Największymi zewnętrznymi wyzwaniami są: szerzenie się ubóstwa, przemoc i handel narkotykami. A poza tym, Wikariat musi stawić czoła bardzo licznym sektom i kościołom protestanckim, ponieważ w latach ’70 Pucallpa została wybrana jako ośrodek formacji i wspierania powołań apostolskich, kapłańskich i świeckich współpracowników. Dla dalszego rozwoju Wikariatu konieczne byłoby także przybycie innych salezjanów.

Tymczasem wspólnota salezjańska spogląda na przyszłość z nadzieją, oddając do dyspozycji zasoby swojego charyzmatu, przyczyniając się w ten sposób do ugruntowania i wzrostu Kościoła.

Opublikowano 02/08/2013