(ANS – Watykan) – W środę, 27 marca 2013 r., Ojciec Święty Franciszek przyjął na audiencji kard. Angelo Amato, Prefekta Kongregacji ds. Kanonizacyjnych. W czasie tej audiencji Papież upoważnił Kongregację do promulgowania Dekretu dotyczącego męczeństwa Sługi Bożego Stefana Sándora, profesa laika z Towarzystwa św. Franciszka Salezego, urodzonego w mieście Szolnok (Węgry) 26 października 1914 r., zamordowanego z nienawiści do wiary w Budapeszcie (Węgry) 8 czerwca 1953 r.

Stefan Sándor, po tym jak poznał Ks. Bosko poprzez Biuletyn Salezjański, od razu poczuł się pociągnięty charyzmatem salezjańskim. W 1936 r. został przyjęty do „Clarisseum” w Budapeszcie, gdzie odbył dwuletni aspirantat. W drukarni “Don Bosco” odbył kursy techniczno-drukarskie. Rozpoczął nowicjat, ale musiał go przerwać, bo został powołany do wojska. W 1939 r. został definitywnie zwolniony ze służby wojskowej i po roku nowicjatu złożył pierwsze śluby zakonne w dniu 8 września 1940 r. jako salezjanin koadiutor.

Skierowany do „Clarisseum”, czynnie angażował się w prowadzenie kursów zawodowych. Jego obowiązkiem była także asystencja w oratorium; był równie inicjatorem Katolickiej Młodzieży Pracującej. Na koniec II wojny światowej angażował się w materialną i moralną odbudowę społeczeństwa, oddając się w sposób szczególny służbie na rzecz ubogiej młodzieży, z którą spotykał się ucząc zawodu.

Kiedy Państwo w 1949 r., pod rządami Mátyása Rákosiego, dokonało konfiskaty dóbr kościelnych i rozpoczęły się prześladowania szkół katolickich, Sándor stara się ratować to, co można była jeszcze uratować. W rezultacie tego zakonnicy pozostają bez niczego i zostają rozproszeni. Również Stefan musi porzucić swoją drukarnię – która w międzyczasie stała się znana – i “zniknąć”, ale zamiast schronić się za granicą, pozostaje w ojczyźnie, nie przestając pracować wśród węgierskiej młodzieży. Udaje się mu zatrudnić w fabryce środków czyszczących w stolicy, gdzie kontynuuje, odważnie i potajemnie, swój apostolat, chociaż wie, że tego rodzaju działalność była surowo zakazana. W lipcu 1952 r. został aresztowany na miejscu pracy i już później współbracia go nie widzieli. Oficjalny dokument zaświadcza o procesie i skazaniu na śmierć przez powieszenie w dniu 8 czerwca 1953 r.

“Dziękujemy Bogu za ten dar dla Kościoła i Rodziny Salezjańskiej w tym Roku Wiary” – stwierdził ks. Pierluigi Cameroni, Postulator generalny ds. kanonizacyjnych Rodziny Salezjańskiej. “Nowy męczennik, Stefan Sándor, salezjanin koadiutor, jaśnieje jako świadek i orędownik, który, idąc śladami Ks. Bosko, ofiarował młodzieży Ewangelię radości poprzez pedagogię dobroci i dar swojego życia. Dziękujemy Papieżowi Franciszkowi za ten szczególny dar na początku jego posługi duszpasterskiej”.

Teraz iter przewiduje przygotowanie Dekretu o męczeństwie ze strony Kongregacji ds. Kanonizacyjnych, we współpracy z Postulatorem Generalnym. Potem zostanie ustalona data uroczystości beatyfikacji, jako że mamy tutaj do czynienia z męczeństwem, a więc nie jest wymagany cud. Całkowita ofiara z siebie, wyrażona w akcie męczeństwa, jako największe świadectwo wiary chrześcijańskiej, jest przyjmowana jako najwyższy akt „naśladowania Chrystusa”.

Opublikowano 29/03/2013