(ANS – Rzym) – Ostatnio został wydany V tom pozycji “Epistolario. Introduzione, testi critici e note” (“Listy. Wstęp, teksty krytyczne i przypisy”), który zawiera publikowane i nie publikowane listy Ks. Bosko. Ta edycja, podobnie jak poprzednie tomy, powstała pod redakcją ks. Francesco Motto w ramach serii “Źródła” Salezjańskiego Instytutu Historycznego; tom wydała Libreria Ateneo Salesiano.

Tom, liczący przeszło 600 stron, zawiera 422 listy (jedna trzecia dotąd nie publikowanych), które zostały napisane w dwuleciu 1876-1877. W tym okresie Ks. Bosko był zaangażowany w utrwalanie dziesięciu dzieł salezjańskich, które zostały wcześniej otwarte, w powstawanie innych (prawie drugie tyle) we Włoszech, Francji i Ameryce Łacińskiej, w rozmieszczenie w tych samych przestrzeniach geograficznych Córek Maryi Wspomożycielki (CMW). On sam wyznaje: „Bóg nam pomaga i każda ze spraw postępuje do przodu w sposób, który laicy mogliby nazwać niesamowitym, a my nazywamy go cudownym”. 

W tych latach Ks. Bosko oddawał się formacji zakonnej oraz edukacyjnej Salezjanów i Córek Maryi Wspomożycielki, prawnej konsolidacji obu zgromadzeń przez niego założonych, przygotowaniu pierwszej Kapituły Generalnej Towarzystwa Salezjańskiego. W tym samym przedziale czasu dopracowuje osobiste dokumenty, które przejdą do hitorii, zakłada Dzieło Maryi Wspomożycielki na rzecz dorosłych powołań kościelnych, przystępuje do założenia Stowarzyszenia Współpracowników Salezjańskich i wydawania miesięcznika Biuletyn Salezjański, co okaże się sukcesem. Oczywiście, wszystko to za ogromną cenę, tak że ucierpiało na tym jego zdrowie.

Nie brakowało kolców: konflikty z biskupem Gastaldim, które nie pozostały bez wpływu na relacje z klerem archidiecezji, biskupami piemonckimi, Stolicą Apostolską, papieżem Piusem IX, świeckimi i kapłanami dobrej woli, nie licząc salezjanów. A dalej, ogromne problemy, nie tylko materialne, związane z wieloma nowymi dziełami we Włoszech i Francji, kolejnymi dwoma ekspedycjami misyjnymi, chorobami i zgonami współbraci, nieoczekiwanymi sprzeciwami wobec podejmowanych inicjatyw kulturalnych, społecznych, religijnych itd.
 
Dzieje i etapy historii salezjańskiej zostały udokumentowane w tych listach, ubogaconych bardzo szczegółowym aparatem krytycznym, z poprawkami, oryginalnymi podpisami albo jednym tylko podpisem własnoręcznym, drukowanymi listami okólnymi lub pisanymi odręcznie, adresowanymi do osób z kleru diecezjalnego lub zakonnego (przeszło połowa wszystkich listów), do dobroczyńców (72 listy) albo też do przedstawicieli władz cywilnych (37 listów).

Są to listy, które pobudzają do myślenia, każą się uśmiechnąć, a także zadają ból; listy do studiowania, przeprowadzania konfrontacji, pogłębienia, a niekiedy – smakowania. Teraz są oddane do dyspozycji wszystkich, z wszystkimi użytecznymi informacjami, które pozwolą lepiej je zrozumieć.

Opublikowano 29/11/2012