(ANS – Rzym) – Dwunastu salezjanów z różnych regionów, powołanych przez Dykasterium ds. Duszpasterstwa Młodzieży, zgromadziło się w dniach 23-25 marca w Domu Generalnym w celu przeprowadzenia refleksji teologicznej, dopełniającej ostatnią fazę drogi Przemyślenia Salezjańskiego Duszpasterstwa Młodzieżowego. Celem tego ostatniego etapu jest uaktualnienie “Obrazu Podstawowego Odniesienia. Salezjańskiego Duszpasterstwa Młodzieżowego”. 

W spotkaniu uczestniczyli: ks. Alberto Martelli (Włochy); ks. José Luís Plascencia Moncayo (UPS); ks. Gregoire Kifuayi  Nzilimpiem (Kamerun); ks. Koldo Gutierrez Cuesta (Hiszpania); ks. Charles Maria Antonysamy (Indie); ks. Carlo Loots (Belgia); ks. Marcello Baek (Korea). Do nich dołączyli członkowie Dykasterium ds. Duszpasterstwa Młodzieży: ks. Robert Simon David; pan Mario Olmos; ks. Miguel Angel García; ks. Rafael Borges, reprezentujący Radcę, ks. Fabio Attarda.

Grupa przeprowadziła intensywną pracę obejmującą refleksję oraz propozycję teologiczną i salezjańską, mającą poprzedzić i rozjaśnić całą część metodologiczną i operatywną duszpasterstwa. Kluczowym i nieodzownym elementem jest scalenie drogi duszpasterstwa salezjańskiego z duszpasterstwem Kościoła, zwłaszcza w tym bogatym w znaczenia i wielkie wyzwania duszpasterskie okresie, jakim jest czas obecny. W tych dniach studium członkowie ekipy rozmawiali na temat duszpasterstwa, które poczułoby się dobrze w ożywionym na nowo i czynnym kontekście kościelnym; propozycji, która znalazłaby odpowiedni fundament teologiczny dla tożsamości i posłannictwa salezjańskiego.

Zostały omówione implikacje związane z centralnym miejscem ewangelizacji w propozycjach formacyjnych i praktyce duszpasterskiej dzieł, jak również jedność harmoniczna edukacji i ewangelizacji. W ten sposób wskazano na duszpasterstwo sconcentrowane na człowieku młodym, realizowane poprzez charyzmatyczną inklinację salezjańskich korzeni i tożsamości. Podkreślono determinującą rolę odwagi, zdolności wyjścia z propozycją duszpasterską i wewnętrznego świadectwa w ramach Wspólnoty Wychowawczo-Duszpasterskiej.

“Nie chodzi tu o dołączenie czy zmianę czegoś; mowa tu raczej o skoncentrowaniu procesów wychowania na wierze jako misji Kościoła” – stwierdził ks. García na marginesie tego spotkania. Tego rodzaju proces wymaga nie tylko uaktualnienia języka, ale także kontretnej decyzji co do nowego ustawienia duszpasterstwa na gruncie refleksji teologicznej. Tak więc pracy, która przywróciłaby duszpasterstwu autentyczną zdolność formacyjną salezjanina duszpasterza, formację realizowaną w perspektywie posłannictwa.

Opublikowano 26/03/2012