Po przybyciu do Gualdo Tadino wczesnym popołudniem w niedzielę 24 stycznia przeszło 130 ludzi młodych, uczestniczących w tym spotkaniu, zostało od razu wciągniętych w różne zajęcia. Późnym popołudniem siostra Rosanna Costantini, wykładowczyni “Auxilium” w Rzymie, omówiła aspekty psychologiczne wolontariatu i służby cywilnej, ukazując możliwości wzrostu, jakie te oferuję młodzieży. Projekcja filmu pt. “Podaj dalej”, bogatego w przesłanki do refleksji nad tematem czynnego obywatelstwa i odpowiedzialności względem innych, poprzedziła “słówko na dobranoc”, które wygłosił ks. Francesco Marcoccio.
Poniedziałek był dniem obfitującym w wypowiedzi i konfrontacje: przed południem ks. Flaviano d’Ercoli mówił na temat chrześcijańskich korzeni stowarzyszeniowości i wolontariatu, starając się wyzwolić – w perspektywie chrześcijańskiej - pytania i możliwe odpowiedzi na najbardziej odczuwane problemy społeczne.
Po południu różni goście (3 salezjanów, siostra MRC i wolontariusz z miasteczka namiotowego w Aquili) przedstawili, poprzez swoje świadectwa, swoją pasję udzielania się na rzecz młodzieży najbardziej pokrzywdzonej. Następnie, siostra Alessandra Smerilli, wykładowczyni Katolilckiego Uniwersytetu w Rzymie, omówiła znaczenie miłosierdzia w ekonomii. Dzień ten zakończył się zajęciami rekreacyjnymi, ale mającymi pobudzić do refleksji nad nierównością społeczną.
W trzecim dniu młodzi z SCS udali się do Asyżu, aby zwiedzić miejsca związane ze św. Franciszkiem i odkryć wartości pokoju, odpowiedzialności i zaangażowania. Po zwiedzeniu w grupach wielu różnych miejsc świętych tego miasta, młodzi i ich przewodnicy udali się do Bazyliki Matki Boskiej Anielskiej, gdzie wysłuchali swiadectwa Fra Alessandro i mieli okazję do modlitwy, medytacji i spowiedzi. Wieczór, który upłynął w klimacie dzielenia się i radości, był dla młodzieży okazją przypomnienia sobie doznanych przeżyć i zacieśnienia wzajemnych więzów przyjaźni.
W ostatnim dniu (środa, 27 stycznia) ks. Enrico Peretti, krajowy odpowiedzialny za SCS, dokonał podsumowania tematów omawianych w czasie tych dni. Przed swoim wyjazdem młodzi podzielili się refleksjami przeprowadzonymi w grupach, dotyczącymi pedagogiki salezjańskiej w służbie cywilnej, wychodząc od symbolicznego przykładu Michała Magone.
Poprzez te dni formacyjne młodzi mogli lepiej zrozumieć charyzmat salezjański, przeżyć chwile refleksji i radości, i otrzymać nowe bodźce do kontynuowania swojej działalności w ramach Służby Cywilnej z odnowionym zapałem.
Opublikowano 04/02/2010
