| Haiti – Pierwsze odpowiedzi na naglące potrzeby |
| Haiti – Zaczyna się kształtować obraz sytuacji salezjańskiej po trzęsieniu ziemi |
Ta wizyta została poprzedzona przyjazdem ks. Victor Pichardo, Inspektora Antyli, który dotarł do Port-au-Prince helikopterem wojskowym. Po swoim przybyciu tenże zabrał ze sobą ks. Attilio Stra, włoskiego salezjanina misjonarza, dyrektora wspólnoty w Enam, który przeżył trzęsienie, do szpitala w Santo Domingo. Rany i skaleczenia, jakich doznał, nie są poważne.
Pan Alberto Rodríguez – Ekonom inspektorialny, pan Franklin Ortega – z Biura ds. Rozwoju Inspektorii Antyli, i dwaj salezjanie ze wspólnoty w Barahona, znajdującej się najbliżej Haiti, ks. Ángel Sánchez i ks. Gabriel Almonte, od razu zdali sobie sprawę z sytuacji dezorientacji i bezsilności ludzi, którzy koczują na ulicy, na placach, w publicznych parkach.
Pierwszym etapem ich wizyty była salezjańska placówka św. Jana Bosko w Enam, która najbardziej ucierpiała ze wszystkich dzieł salezjańskich w Haiti. Tam spotkali się z ks. Wim Boksebeldem i ks. Olibrice Zucchi Ange. “Do głosu doszły milczenie, ból i smutek” – wyznała ta czwórka odwiedzających. Większa część uczniów i ich nauczycieli wciąż znajduje się pod gruzami. O godz. 16.53, czasu lokalnego, kiedy ziemia zaczęła się trząść, uczniowie szkoły podstawowej znajdowali się na pierwszym piętrze budynku, który miał trzy piętra, obecnie zamienione w stertę gruzów. Niestety, także tutaj, jak i w innych miejsca miasta, miały miejsce przypadki kradzieży sprzętu, krzeseł, komputerów, które służyły do zajęć dydaktycznych.
Gianluca Antonelli, członek Międzynarodowego Wolontariatu dla Rozwoju (VIS), w rozmowie telefonicznej z salezjańską Prokurą Misyjną w New Rochelle, obiecał zainteresować tym Włoską Obronę Cywilną, która już zaczęła działać w mieście.
Inne placówki salezjańskie z Port-au-Prince znajdują się w podobnej sytuacji. Salezjanie mieszkają na podwórzu, spędzając noc w samochodach lub pod gołym niebem.
Ta czteroosobowa grupa spotkała się także z ks. Jeacques’em Charles’em, obecnym przełożonym Wizytatorii Haitańskiej, i jego nowomianowanym następcą – ks. Sylvainem Duncange. Naglącą sprawą jest zapewnienie salezjanom z Haiti, którzy już podjęli akcję pomocy, minimum infrastruktury, pozwalającej przyjąć i zaopiekować się ludźmi. Rzeczy najbardziej potrzebne to woda pitna, żywność w puszkach i pokarm dla dzieci, ponieważ zapasy żywnościowe w mieście kurczą się, a to, co można jeszcze znaleźć, może być już zatrute, a po nich – niezbędne są lekarstwa i namioty.
Po swoim powrocie pan Alberto Rodríguez i pan Franklin Ortega powiadomili, w czasie telekonferencji, że jednostka kryzysowa Prokury w New Rochelle już rozpoczęła wdrażanie planu pomocy i dystrybucji środków.
Ciągle rozbudowuje się łańcuch solidarności, tworzony przez Inspektorie i Rodzinę Salezjańską oraz inicjatywy gromadzenia koniecznych funduszy, pozwalających udzielić pierwszej pomocy.
Opublikowano 17/01/2010
