Rodzina Salezjańska na Kubie obchodziła równocześnie, oprócz stulecia urodzin ks. Vandora, także 150-lecie Zgromadzenia Salezjańskiego i 30 lat śmierci Sługi Bożego.
Ks. José Vandor urodził się w miejscowości Dorog (Węgry) 29 października 1909 r. Później, w rozmowie ze swoim proboszczem, ks. Arturem Pehatskiem, wyznał, że pragnie zostać kapłanem i misjonarzem. Ten więc zawiózł go do Instytutu Salezjańskiego w Peliföldszentkereszt, gdzie Vandor rozpoczął swoją formację salezjańską wstępując do nowicjatu, który zakończył złożeniem pierwszych ślubów w 1928 r.
Osiem lat później, 5 lipca 1936 r., przyjął święcenia kapłańskie w Turynie i powrócił na Węgry, aby wśród swoich świętować to wydarzenie. W tym samym roku został skierowany na Kubę i w ten sposób spełnił swoje marzenie, które pielęgnował w skrytości swojego serca już od dziecka.
Czynienie dobra i zbawianie dusz było jego jedyną troską w czasie 40 lat jego pracy na Ziemi Kubańskiej. Jego osobowość, duchowość i kreatywność duszpasterska pozostawiły głębokie ślady w diecezji Santa Clara, gdzie ks. Vandor przybył 9 grudnia 1954 r., by zająć się budową Instytutu Rzemiosła i Zawodu “Rosa Pérez Velasco” oraz podjąć duszpastertwo w kościele Naszej Pani del Carmine.
W sobotę, 30 października, salezjańska wspólnota del Carmine zorganizowała wielką galę kulturalno-artystyczną ku czci Sługi Bożego. Wśród licznie przybyłych osób byli także: Hános Jorvát, ambasador Węgier na Kubie; Odalis Contreras, przedstawiciel Urzędu do Spraw Religijnych Kubańskiej Partii Komunistycznej; ks. Víctor Pichardo, Inspektor Antyli, do której Kuba przynależy jako Delegatura Inspektorialna. Wieczór zakończył się projekcją filmu dokumentalnego pt. “Ks. Vandor zwany Sercem Pokoju”, zrealizowanego przez Parafialny Ośrodek Komunikacji Twórczej.
Opublikowano 4/11/2009
