(ANS – Rzym) – Sto lat temu, 17 sierpnia 1914 r., zmarła w Nizza Monferrato (Asti), w opinii świętości, siostra Angela Vallese, pionierka dzieła misyjnego Córek Maryi Wspomożycielki. Z Montevideo, Punta Arenas, Ziemi Ognistej, Falklandów (Malwiny) napisała wiele listów do księdza Bosko, matki Mazzarello i ks. Rua, a niedawno te listy został opublikowane przez Córki Maryi Wspomożycielki. 

Angela urodziła się w Lu Monferrato (Alessandria) w dniu 8 stycznia 1854 r. w rodzinie rolników, ubogiej w środki materialne, ale bogatej w dzieci i miłość. W wieku 21 lat, w dniu 18 sierpnia 1875 r. wyjechała do Mornese (Alessandria), miejsca, w którym zaczął działać Instytut Córek Maryi Wspomożycielki, który założył św. Jan Bosko w dniu 5 sierpnia 1872 r. W tej wspólnocie, zwanej “domem miłości Bożej”, matka przełożona, Maria Dominika Mazzarello, z wyczuciem charakterystycznym dla świętych, przyjęła tę dziewczynę i dostrzegając w niej realizatorkę wielkiego planu Bożego, wprowadziła ją w salezjańskie życie zakonne i pomogła jej pójść do przodu. 

W dniu 29 sierpnia 1876 r. Angela złożyła pierwsze śluby zakonne, a w listopadzie 1877 r. już była gotowa do kierowania pierwszą ekspedycją misyjną CMW do Ameryki Południowej. Dwa lata wcześniej Ks. Bosko wysłał pierwszych misjonarzy do Argentyny i także nowy żeński Instytut zakonny żywił ten sam zapał apostolski: dać poznać miłość Boga aż po krańce świata. 

Pierwszym miejscem misyjnym było Montevideo-Villa Colón, w Urugwaju, ale jej przeznaczeniem była inna ziemia. Istotnie, Urugwaj był pierwszym postojem w kierunku Patagonii, ziemi ze snu Ks. Bosko, która czekała na kogoś, kto pomoże jej mieszkańcom, by ci mogli cieszyć się godnym życiem ludzkim i spotkać w Chrystusie zbawienie. 

Przez 25 lat – od 1888 do 1913 roku – siostra Angela Vallese przebywała w Punta Arenas. W 1893 r. została mianowana przełożoną wizytatorką domów otwartych przez Córki Maryi Wspomożycielki w Patagonii Południowej i Ziemiach Magellana. 

Pomimo bardzo surowego klimatu, stałego zagrożenia zatonięcia w czasie przepraw przez Cieśninę Magellana, które odbywała w celu odwiedzenia placówek znajdujących się w Ziemii Ognistej, na Wyspie Dawson, Malwinach, trudności różnego rodzaju, łacznie z tymi, jakie stwarzały niektóre rządy w stosunku do dzieła salezjańskiego, siostra Angela nigdy nie chciała opuścić tych terenów, które stały się już “jej ziemią”. Zmarła w wieku 60 lat w dniu 17 sierpnia 1914 r.

Niedawno Instytut Córek Maryi Wspomożycielki opublikował listy, jakie siostra Angela Vallese napisała do ks. Bosko, matki Mazzarello, ks. Rua, salezjańskich przełożonych, rodziców, ukochanej siostry Teresy, krewncy i współsióstr. Czytając je, poznaje się tę prostą kobietę, która ukochała Królestwo Boże, która umiała z prostotą wejść wśród ludzi tych odległych ziem, chociaż uczuciowo pozostała związana ze swoimi rodzinnymi stronami i swoją rodziną, niczego jednak nie żałowała, kochając serdecznie wszystkich; zapraszając stale do spoglądania do przodu, poza, w Niebo, cel wszelkiej ludzkiej drogi, cenną perłę, dla której wszystko można stracić na tym świecie.  Książka nosi tytuł “Là non ci separeremo mai più” (Tam nie rozłączymy się już nigdy) i jest to wyrażenie, które wielokrotnie pojawia się w jej listach, a które potwierdza pewność, która ją podtrzymywała, zwłaszcza wtedy, kiedy argumenty ludzkie wydawały się nie wystarczać wobec heroicznej ofiary złożonej z własnego życia.

Opublikowano 19/08/2014