Indie – Operacja “Smile”: uratowano ponad 200 pracujących dzieci |
Indie – Rozwój “Bosconet” wzorem dla wszystkich |
Dom Generalny – Dla ratowania nieletnich |
(ANS – Sivakasi) – Już tradycyjnie wejście w nowy, 2014 rok było fetowane na całym świecie pokazem ogni sztucznych i fajerwerkami. Ale za tym, co zazwyczaj łączy się ze świętowaniem i euforią, może stać wykorzystanie i pogwałcenie praw człowieka. Stąd też salezjanie potwierdzają swoje zaangażowanie na rzecz autentycznego i integralnego rozwoju nieletnich.
W południowych Indiach, na obszarze stanu Tamil Nadu, znajduje się miasto Sivakasi, znane w całym kraju z produkcji zapałek, sztucznych ogni i petard, sięgającej 90% produkcji krajowej. Jednakże mniej jest znane to, że większość tych produktów jest wykonywana ręcznie przez tysiące dzieci, których, według niektórych obliczeń, może być nawet 6 tysięcy.
Wiele z tych dzieci przebywa tam bez rodziców. Pochodzą z ubogich rodzin, z najniższych kast społeczeństwa, często wywodzących się z terenów rolniczych, nierzadko nękanych suszą. Ci malcy pracują cały dzień, śpią w barakach, ich jedzenie jest zawsze takie same i ubogie, zrobione na bazie ryżu i soczewicy, i otrzymują zapłatę, która rzadko przewyższa 50 centymów za dzień pracy. Żyją tam pozbawione wszelkiej opieki rodziców, edukacji i zabawy, narażone na zatrucie się substancjami, z którymi mają do czynienia, wykorzystanie seksualne ze strony pracodawców i wiele innych niebezpieczeństw.
Sama praca jest baradzo niebezpieczna. Salezjańska organizacja pozarządowa “Jugend Eine Welt”, mająca swoją siedzibę w Austrii, podała ostatnio, że również w 2013 roku doszło do poważnych wypadków w zakładach, w których produkuje się ognie sztuczne. W Sivakasi, w maju ubiegłego roku, ofiarą padło 11-letnie dziecko, które poniosło śmierć, a wielu innych nieletnich w tejże fabryce ogni sztucznych doznaje poważnych ran, okaleczeń i stałych uszkodzeń ciała.
Salezjanie prowadzą liczne dzieła i realizują wiele działań w Sivakasi, aby pomóc ubogiej i marginalizowanej społeczności, zwłaszcza ubogim, pracującym dzieciom, nie objętym systemem nauczania, czyniąc to poprzez: szkoły, edukację nieformalną, ośrodki przyjęć dla dzieci i młodzieży, szkoły wieczorowe, grupy samopomocy dla kobiet czy ośrodek zapobiegania przedwczesnemu kończeniu nauki szkolnej. Planowane jest także utworzenie ośrodka kształcenia zawodowego, który stworzyłby ludziom młodym, pochodzącym z ubogich rodzin inne możliwości pracy, które stanowiłyby alternatywę dla niebezpiecznej pracy w sektorze produkcji ogni sztucznych.
Opublikowano 10/01/2014