(ANS – Rzym)– Dzięki współpracy ks. Pierluigiego Cameroniego, Postulatora Generalnego ds. Kanonizacyjnych Rodziny Salezjańskiej, ANS będzie prezentować, na początku każdego miesiąca, sylwetki świętych salezjańskich, których wspomina się w kalendarzu liturgicznym w poszczególnych miesiącach. Jest to inicjatywa, która chce być bodźcem do odkrycia (lub ponownego odkrycia) niektórych rysów ich świętości, co pozwoli, z większą świadomością, obchodzić ich wspomnienie.

“Styczeń proponuje nam do naśladowania i naszej modlitwy świadectwo niektórych członków Rodziny Salezjańskiej, którzy już zostali wyniesieni do chwały ołtarzy, na których chcemy spojrzeć w tym roku jako na wzory wiary” – zaznacza ks. Cameroni.

15 stycznia: błogosławiony ks. Luigi Variara

Jest postacią, która wyróżnia się pod względem nadzwyczajnej wierności na drogach wytyczonych przez Boga, ale kreślonych, a nawet wykrzywianych, przez ludzkie sytuacje. Salezjanin misjonarz, którzy przez 28 lat żył w Kolumbii, poświęcając się chorym na trąd w Agua de Dios. Przemienił smutek lazaretu w radość salezjańską, czyniąc to za pomocą muzyki, teatru, sportu, stylu życia oratorium salezjańskiego. I, co jest jedynym takim przypadkiem w historii Kościoła, założył pierwszą wspólnotę zakonną składającą się z osób dotkniętych trądem i dzieci chorych na trąd. Był „Założycielem”, który od początku swojej rzeczywistości „założycielskiej” okazywał pełne podporządkowanie posłuszeństwu zakonnemu. Umarł, skazany na ciężkie “wygnanie”, które uniemożliwiło mu całkowite poświęcenie się chorym i swojemu Instytutowi, łącząc w sobie i w bezgranicznym posłuszeństwie zakonnym zarówno wierność dziełu, którego Pan od niego zażądał, jak i podporządkowanie się zaleceniom, jakie wydał jego prawowity Przełożony, chociaż te wydawały się go oddalać od dróg, jakich chciał Bóg.

22 stycznia: błogosławionaLaura Vicuña

W tym roku przypada 25. rocznica beatyfikacji tej dziewczyny, wychowanki Córek Maryi Wspomożycielki. Nastolatki, która ofiarowała swoje życie za zbawienie mamy, jak to jej wyzna przed śmiercią: „Już prawie mija dwa lata, odkąd ofiarowałam moje życie z ciebie, aby wyprosić łaskę twojego powrotu do wiary. Mamo, czy przed śmiercią nie będę mogła zaznać radości z powodu twojego nawrócenia?”. Czynienie wszystkiego, co możliwe, by zbawić mamę było stałą obsesją Laury. Z tego względu coraz bardziej intensyfikuje modlitwę, wykorzystuje wszystkie możliwe okazje do umartwienia, jakie niosło codzienne życie, nosząc to wszystko w sercu jak wielki sekret, który jest znany tylko Panu. I kiedy w czasie wakacji Manuél Mora, konkubent matki, zakochując się w Laurze, robi wszystko, aby ją zdobyć, dziewczyna go zdecydowanie i wielokrotnie odrzuca, czyniąc to ze szczególną siłą, która wypływała z prawdziwej wiary. Ofiara Laury zostaje przyjęta i dziewczyna gaśnie pogodnie po wypowiedzeniu tych ostatnich, radosnych słów: „Dziękuję, Jezu! Dziękuję, Maryjo! Teraz umieram spokojna!”.

24 stycznia: św. Franciszek Salezy

Jest to osobowość niezwykle bogata, prawdziwa kopalnia mądrości, z której można czerpać pełnymi garściami, zbierając, jak pszczoła nektar z kwiatów, jego niektóre stwierdzenia o wierze: “Wiara jest niebieskim promieniem, który pozwala nam podziwiać Boga we wszystkich rzeczach i wszystkie rzeczy w Bogu”; “Powiedzmy tak: Bóg jest malarzem, nasza wiara jest obrazem, farby są słowem Boga, pędzlem jest Kościół”; “Wiara jest wielką przyjaciółką naszego ducha i może, w sposób uzasadniony, mówić o naukach humanistycznych”; “Zbawienie jest wskazane przez wiarę, przygotowane przez nadzieję, ale jest dane tylko przez miłość”; „Pokusy przeciwko wierze wędrują bezpośrednio do rozumu, aby go sprowokować do dyskusji, fantazjowania i marzeń”.    

30 stycznia: błogosławiony ks. Bronisław Markiewicz

Założyciel Zgromadzeń, gałęzi męskiej i żeńskiej, św. Michała Archanioła: Michalitów i Michalitek. W wieku 18 lat Bronisław stracił wiarę. “Chciałem dostosować się do opinii moich nauczycieli” – napisze później. “Wraz z wiarą w Boga utraciłem pokój duszy i poczucie wewnętrznej harmonii. Ogarnął mnie smutek”. W tej swojej desperacji Bronisław sięgnął po dzieła wielkich pisarzy polskich. Poruszony przez jednego z nich, upadł na kolana i wykrzyknął: „Boże mój, jeśli istniejesz, spraw, abym Cię poznał!... Abym ujrzał Prawdę i mógł przeżyć życie w stanie łaski!... Wtedy będę gotów na wszelkie upokorzenia”. Odpowiedź Nieba była natychmiastowa: “Bóg mnie wysłuchał! W mgnieniu oka moja dusza została zalana światłem. Wierzyłem we wszystko, co Święty Kościół naucza. Odbyłem natychmiast spowiedź generalną”. Ale nawrócenie pociągnęło za sobą twardą walkę na poziomie moralnym: „Upadłem jeszcze, nawet wielokrotnie, ale Ty, Panie Jezu, mnie nie opuściłeś!”. Doświadczenie walki przyniesie odrodzoną wiarę, wzmocnioną miłość i nadzieję, żywe pragnienie życia w pokorze, zgodnie z tym, co często Błogosławiony powtarzał swoim chłopcom: „Bez pokory, bez przyjęcia upokorzeń, Pana Jezusa nie znajdziesz ani w modlitwie, ani w poście, ani w płaczu, ani w czuwaniu”.

31 stycznia: Ksiądz Bosko

… ale o tym będzie osobny artykuł!

W dzialestrony sdb.org, dotyczącym świętości, dostępne są inne informacje i materiały związane ze świętymi salezjańskimi.

Opublikowano 02/01/2014

http://www.sdb.org/it/Santita_Salesiana/Beati