(ANS – Mendoza) – Drugi rok z rzędu schronisko oratorium “Ceferino Namuncura” w Mendozie otwiera swoje drzwi dla wszystkich dorosłych, którzy żyją na ulicy. Po niespełna tygodniu od jego otwarcia już 30 osób przychodzi tutaj na nocleg i po to, by dostać coś ciepłego na początku dnia. 

“Jest to jedyne miejsce, gdzie traktują nas jak ludzi”; “dlaczego tak dobrzy ludzie, jak wy, czyści, mający pracę, możliwość nauki... tak wiele czasu nam poświecają?; „jeśli także w tym roku schronisko będzie otwarte, chcę służyć jako wolontariusz, ponieważ chcę spłacić to wszystko dobro, jakie otrzymałem”. To niektóre z wypowiedzi, które można usłyszeć w schronisku w czasie dzielenia się.

Tutaj oddycha się zgodnym klimatem, znaczonym otwarciem i dialogiem. Wielu ma wielką chęć, by porozmawiać, inni wolą tylko oglądać telewizję czy pograć trochę w piłkę przed spaniem.

Dla członków ekipy wolontariuszy praca i życie razem wzięte w tych okolicznościach składają się na mocne doświadczenie Boga, wcielonego, Boga obecnego w braciach, braciach potrzebujących.

Oczywiście, to doświadczenie jest wielkim wyzwaniem, wymaga wielu wysiłków, poświęceń... ale jest także wielkim darem, który znaczy istnienie, który pomaga poszerzyć swoje wejrzenie, ubogaca doświadczenie osobiste oraz pracę zawodową i duszpasterską.

“Dorośli z ulicy” czy “dorośli, którzy żyją w warunkach ulicy”? Znalezienie właściwej definicji nie jest łatwym zadaniem. Jakkolwiek, dotyczy to osób, które czynią z życia na ulicy żywotną przestrzeń rozwoju swojej tożsamości.

Przebywanie “w warunkach ulicy” czyni z z warunków społecznych coś więcej niż kategorię czy indywidualne uwarunkowanie. Prawdopodobnie koncepcją, która najlepiej wyrażą tę ideę, jest wykluczenie społeczne, które odnosi się do procesu osłabienia lub zerwania więzi uczuciowych (z rodziną, przyjaciółmi…) i instytucjonalnych (ze szkołą, środowiskiem pracy, sieciami wsparcia…). Jest to więc problem, który dotyczy nie tylko kwestii zamieszkania. Z doświadczenia, które dojrzało z latami pracy, wynika jasno, że nie jest możliwe znalezienie jednej tylko przyczyny w stosunku do tych, którzy znaleźli się w tej sytuacji.

Salezjanie z Argentyny nie przestają dzielić się swoim doświadczeniem w ramach tego projektu, gdzie każdy może zaliczyć nieco wolontariatu. W celu uzyskania dalszych informacji należy odwiedzić stronę Facebooka schroniska.

Opublikowano 17/05/2013