(ANS – Rzym) – Radca ds. Komunikacji Społecznej, ks. Filiberto González, w ostatnim roku odbył cykl wizyt animacji w Inspektoriach pięciu krajów, które, jego zdaniem, odznaczają się silnym salezjański charakterem ewangelizacyjnym, wychowawczym i komunikacyjnym w Kościele i społeczeństwie – Hiszpania, Włochy, Polska, Indie i Brazylia – w celu ujednolicenia kryteriów i organizacji na poziomie inspektorialnym i krajowym, wychodząc od Salezjańskiego Systemu Komunikacji Społecznej (SSCS). 

W dniach 8-24 listopada przebywał w sześciu Inspektoriach Indii, które wcześniej nie odwiedził: Kalkuta, Silchar, Guwahati, Nowe Delhi, Chennai i Bangalore. Niewątpliwie, najważniejszymi spotkaniami były te przeprowadzone z Inspektorami i ich Radami, Delegatami ds. Komunikacji Społecznej (KS) i ich ekipami. Twierdzi ks. González: “Z polecenia Przełożonego Generalnego spotkałem się z Inspektorami i ich Radami, ponieważ to tam rozpoczyna się zmiana mentalności i może zrodzić się nowy sposób postrzegania komunikacji społecznej Zgromadzenia. To tam ma miejsce refleksja i zostają podejmowane decyzje dla dobra Inspektorii i posłannictwa”.

“Delegat ds. KS i jego ekipa stanowią duszę, życie KS w każdej Inspektorii – dodaje ks. González. Sektorom posłannictwa salezjańskiego, bez osób odpowiedzialnych za nie w pełnym wymiarze czasu, grozi osłabienie, a nawet wymarcie, ponieważ stają się one nieobecne i nie stanowią żadnego impulsu w działaniach inspektorii. Sektory, na które rozkłada się działalność salezjańska, rodzą się z posłannictwa i pozostają w jego służbie. Ich koordynacja, związana z ich wewnętrznym funkcjonowaniem, jest tutaj zasadnicza”. 

W porozumieniu z Radcą Generalnym ds. Formacji ks. González odwiedził także domy formacyjne: “Od 6 lat Radcy generalni ds. Formacji i Komunikacji Społecznej zapoznają ze ‘Wskazaniami dotyczącymi formacji salezjanów w zakresie Komunikacji Społecznej’. Teraz chodzi o uświadomienie sobie ich znaczenia i wprowadzenie ich w praktykę”.
 
Zdając sobie sprawę ze znaczenia formacji dla przyszłości Zgromadzenia i Komunikacji Społecznej, w swoich spotkaniach, jakie odbył w domach formacyjnych, podkreślił, że “każdy salezjanin, dzisiaj bardziej niż kiedykolwiek wcześniej, musi nauczyć się być dobrym przekazicielem, aby być dobrym ewangelizatorem-wychowawcą. Chodzi tu o trzy nierozdzielne postawy i procesy. Ktoś mógłby pomyśleć, że w przeszłości można było ewangelizować i wychowywać bez komunikacji społecznej, ale tak nie jest; tym bardziej ma to miejsce w nowej epoce, w której technologie zmieniły relacje, podstawę wychowania i ewangelizacji. A gdy chodzi o nowe technologie, Indie są liderem w ich produkcji i wykorzystaniu”. 

Odnośnie do mocnych punktów sześciu odwiedzonych Inspektorii, ks. González konstatuje: “Salezjanie w Indiach wykonali i wykonują wielką pracę na polu wychowania, ewangelizacji i komunikacji. Ich rzeczywistość jest bogata i złożona z racji różnorodnego dziedzictwa kulturowego, językowego i religijnego. Pierwsza siła komunikacji hinduskiej zasadza się na edukacji i ewangelizacji w różnych językach lokalnych, łączącej się z przekładem Pisma św., słowników i katechezą, co wychodzi od potrzeb odbiorców. Myślę, że jest to naród, w którym aspekt wizualny został bardzo pogłębiony. Istotnie, nasi hinduscy współbracia salezjanie są bardzo wprawni, gdy chodzi o produkcję filmów video i filmów krótkometrażowych, do tego stopnia, że zdobywają nagrody krajowe i międzynarodowe. Być może mają najlepsze serwisy i wyposażenie, ale wykazują się także wielką zdolnością kreatywną i odpowiednią jakością wyobraźni”.

Co do wyzwań, stwierdza: “Jedność, współpraca i koordynacja na poziomie każdej Inspektorii, kraju i Zgromadzenia – stanowią główne wyzwanie; z tym łączy się znaczenie zrozumienia i zastosowania SSCS w domach formacyjnych i organach podejmujących decyzje. Innym wyzwaniem na polu KS jest przezwyciężenie idei bycia tylko użytkownikami i konsumentami mediów i technologii czy też poczucia zadowolonia z samotnie wykonywanej pracy produkcyjnej, bez koordynacji z Organicznym Programem Inspektorialnym i innymi sektorami. Najważniejszą rzeczą jest, aby każdy salezjanin nauczył się być przekazicielem miłości Bożej względem młodzieży i warstw ludowych, umieszczając zawsze w centrum posłannictwo Ks. Bosko, a nigdy siebie samego. Poprawny wybór przesłania mediów i rodzaju produkcji to rezultat dobrej formacji i koordynacji, pozwalającej przezwyciężyć indywidualizm i aktywizm”.

Radca wskazał również wspólnotom na pewne postawy, które są niezbędne dla zakonników, aby mogli być skutecznymi przekazicielami dzisiaj: “Wskazałbym na trzy aspekty: autentyczność życia, zważywszy na to, że przekazujemy tylko to, kim jesteśmy, a nie to, co udajemy; głębokie życie duchowe, zważywszy na to, że jesteśmy kochani, wezwani i zaproszeni do misji, która jest nam powierzona z tej racji, że należymy do Boga; i na koniec – na  profesjonalność przekazu, ponieważ żyjemy w społeczeństwie, które domaga się, zresztą słusznie, przejrzystości, prawdy i umiejętności przedstawienia rzeczy w języku zrozumiałym dla współczesnego człowieka”.

Opublikowano 27/11/2012