(ANS – Rzym) – W “Salesianum” w Rzymie rozpoczęło się dzisiaj rano, 23 listopada, 78. Zgromadzenie Semestralne USG, które będzie kontynuować refleksję, jaka była tematem obrad Seminarium Teologicznego w lutym 2011 r., a która została zapoczątkowana na poprzednim posiedzeniu semestralnym w maju tego roku.

Około 130 osób, Przełożonych Zgromadzeń Zakonnych tworzących Unię Przełożonych Wyższych (USG), rozpoczęło dzisiaj rano obrady w ramach drugiego w 2011 r. zgromadzenia semestralnego na temat: “Przekazywać Wiarę”.

Obrady rozpoczęły się modlitwą i słowami powitania, jakie skierował Przełożony Generalny Ks. Pascual Chávez, pełniący funkcję Przewodniczącego USG. Wychodząc od fragmentu Listu św. Pawła do Rzymian: “Bo ja nie wstydzę się Ewangelii, jest bowiem ona mocą Bożą ku zbawieniu dla każdego wierzącego” (Rz 1,16), ks. Chávez wskazał na charakterystyczne cechy “nowej ewangelizacji”, które cały Kościół, łącznie z zakonnikami, powinien uwzględniać. Tak więc mówił o konieczności gromadzenia “semina verbi”, tj. tego, co jest piękne i prawdziwe we współczesnym świecie, a co pozwala zbliżyć do Boga; o potrzebie nowych ewangelizatorów, zdolnych realizować przepowiadanie jeszcze “bardziej wyraziste i bardziej bezinteresowne”. A na koniec stwierdził, że nie to jest istotne, że człowiek dzisiaj daje posłuch i przyjmuje nasze nauki czy instytucje, ale ważne jest, by słuchał Syna Bożego i Jego Ewangelii”.

Pierwszą prelekcję wygłosił ks. Salvatore Currò, ze Zgromadzenia św. Józefa (CSJ), który zebrał refleksje USG, jakie były owocem poprzedniego zgromadzenia semestralnego: od potrzeby teologii życia konsekrowanego do różnych wyrazów wrażliwości, które obecnie dojrzewają wśród zakonników, rozpatrując je pod pod kątem duchowości, braterskiej komunii i misji apostolskiej.

Po czasie refleksji wspólnotowej i dzielenia się wiarą przyszła kolej na ks. Mario Aldeganiego CSJ, który zajął miejsce przy stole prelegentów. W swoim wystąpieniu ten zakonnik poddał analizie niektóre z przypowieści z Ewangelii św. Mateusza, wydobywając z nich nauki użyteczne w posłudze władzy i animacji przełożonych i rad poszczególnych wspólnot. Następnie podsunął pewne przesłanki, które mogą być pomocne do analizy naszego codziennego zainteresowania Słowem Bożym, osobami i wydarzeniami, Kościołem i charyzmatem. Na zakończenie skierował trzy sugestie: angażować się w „kierowanie zmianami”, animując lokalne wspólnoty często skupione jedynie na czasie obecnym; administrować i zarządzać w ramach grup roboczych; pokładać ufność w Bogu i swoich współbraciach.

Struktura obrad i samo obradowanie w małych grupach przy stołach znajdujących się blisko siebie sprzyjały dzieleniu się refleksjami.

Opublikowano 23/11/2011