| Hiszpania – Młodzi z Angoli na ulicach Madrytu |
| Dom Generalny – Dzień Dziecka w Afryce |
| Angola – Uroczystość Maryi Wspomożycielki |
Jego historia misyjna rozpoczęła się w 1981 r., kiedy to, jako student Instytutu Jana XXIII, wysłuchał konferencji na temat kontynentu afrykańskiego, którą wygłosił ks. Milán Zednicek, salezjanin, do dzisiaj przebywający w Angoli. Ks. Martín Lasarte przybył na ten kontynent w 1990 r. w ramach wyprawy misyjnej do Angoli, a w roku następnym przyjął święcenia kapłańskie.
Dotarł tam w czasie trwania wojny domowej, nękającej ten kraj od 1975 do 2002 r., wywołanej konfliktem pomiędzy partią “MPLA”, popieraną przez Kubę, i politycznym ugrupowaniem “Unita”, popieranym przez Stany Zjednoczone i Chiny. Wojna zakończyła się śmiercią Jonasa Malheiro Savimbi, przywódcy “Unita”, która nigdy nie uznała zwycięstwa “MPLA” w czasie wyborów w 1992 r., partii do dzisiaj rządzącej.
Pierwszym miejscem przeznaczenia ks. Lasarte było miasto Lwena, stolica Prowincji Moxico, do którego dotarł w 1990 r. Tam, jako diakon, został koordynatorem “Caritas” i był zaangażowany w dystrybucję artykułów żywnościowych i promocję małych spółdzielni rolniczych. Był to rok wielkiego cierpienia, głodu, całkowitej izolacji i starć w mieście. Podczas gdy ks. Lasarte przebywał w Rzymie w sprawie specjalizacji, żołnierze wkroczyli do miasta i wymordowali przeszło 500 mieszkańców.
Po powrocie do kraju, na początku 2001 roku, zamieszkał w stolicy, Luandzie, jako nauczyciel i formator młodych salezjanów. Pod koniec roku powrócił do Lwena, jako proboszcz i dyrektor placówki misyjnej; był to okres bardzo trudny dla Moxico. W parafii, obejmującej powierzchnię 90.000 kilometrów kwadratowych, prowadził różnego typu działalność: duszpasterstwo, dystybucję artykułów żywnościowych, kursy rolnicze, spółdzielnie, szkoły wiejskie, szkoły piśmiennictwa; zakładał studnie wodne, ośrodki zdrowia, budował mosty.
Po zakończeniu wojny rozpoczęła się nowa karta w historii kraju: możliwe było wyjście nocą, odwiedzenie pobliskich miast, spotkanie rodzin, młodzież i dorośli mogli rozpocząć swoją naukę, zaczęła napływać pomoc z innych krajów i weszła w życie umowa z Chinami. Ma miejsce większa otwartość, współpraca, wolność, edukacja, świadomość własnych praw, ale także występuje wielka korupcja.
Obecny rząd Angoli popiera siły społeczne obecne w kraju i realizuje umowy o współpracę z Kościołem Katolickim i innymi Kościołami. Dzięki temu porozumieniu szkoły salezjańskie są darmowe i mogą do nich uczęszczać także najuboższe dzieci. “Teraz każdego roku do szkół salezjańskich przychodzi 11.500 uczniów, a 4.000 – do ośrodków kształcenia zawodowego” – stwierdza ks. Lasarte.
Od 2008 r. ks. Lasarte mieszka w Luandzie, gdzie koordynuje działalność duszpasterską i pracę wolontariatu. Ma wykłady z Pisma Świętego w Wyższym Seminarium Duchowym i angażuje się w pracę na rzecz domu dla dzieci ulicy na peryferiach stolicy.
Pełny tekst wywiadu, w języku hiszpańskim, znajduje się na stronie internetowej “El País”.
Opublikowano 18/06/2010
