| Dom Generalny – Przesłanie Przełożonego Generalnego do Salezjanów na Haiti |
| Dom Generalny – Spotkanie poświęcone koordynacji pomocy dla Haiti |
| Haiti – Wizyta ks. Bregolina |
| Haiti - Merci, Pčre Chavez |
Po opisaniu kroków, jakie zostały podjęte po otrzymaniu wieści o dramatycznej sytuacji po trzęsieniu ziemi, Przełożony Generalny wyjaśnia motyw swojej wizyty, jaką odbył w dniach 12-15 lutego: “Uważałem za konieczne, istotne i znaczące udać się osobiście na Haiti, aby dać odczuć bliskość, braterstwo i solidarność Zgromadzenia w osobie Przełożonego Generalnego. Chciałem z bliska dzielić cierpienie i niepewność, jakimi żyje cała ta społeczność”.
Wizytując Port-au-Prince, ks. Chávez zauważył całkowity brak kogoś, kto by przewodził, i że samo życie, niezmiernie umęczone, nie przestaje “posuwać się do przodu napędzane siłą bezwładu i walką o przeżycie bardziej niż przez jakąś organizację społeczną, które je wspomoże czy doda bodźca”. “Usiłowałem usłyszeć Boga, który mówił przez ten głuchy hałas tysięcy osób, które próbują z trudem żyć pod namiotami... Starałem się otworzyć uszy i serce na krzyk Boga, który dawał się słyszeć, poprzez złość i poczucie bezsilności...”.
List ten, nie ograniczając się jedynie do opisu, zawiera także wezwanie i wskazania związane z odrodzeniem kraju, a przede wszystkim – obecności salezjańskiej. “Wezwaniem na dzisiaj nie może być tylko odbudowanie zburzonych murów, budynków czy domów, ale odrodzenie Haiti zasadzające się na warunkach życia naprawdę ludzkiego, gdzie prawa, wszystkie prawa, są dla wszystkich, a nie dla niektórych uprzewilejowanych”.
Obawą, wielokrotnie wyrażaną, jest to, że z upływem czasu i z chwilą milczenia mass mediów, zapomni się o Haiti, uważając je za fakt przeszły.
Godne podziwu jest zaangażowanie salezjanów, którzy udostępnili tereny swoich dzieł, aby przyjąć poszkodowanych, jak to się dzieje w Thorland, Pétion-Ville, Delmas, Cité Soleil. Ks. Chávez wzywa synów Ks. Bosko do zaangażowania na rzecz “odrodzenia kraju, wspólnego odbudowania Zgromadzenia w jego placówkach, które będą odpowiadać na oczekiwania i potrzeby społeczeństwa haitańskiego, Kościoła, młodzieży”. W tym procesie muszą uczestniczyć Państwo i Kościół lokalny, i osoby życia konsekrowanego, “poszukując ciągle coraz większej tożsamości, wierności Panu i Jego Ewangelii”.
List zawiera także pewne wskazania, wypracowane wspólnie z Radą Wizytatorii, dotyczące “odbudowy dzieł, nowego podejścia do duszpasterstwa w ogólności i w pewnych środowiskach, ze szczególnym uwzględnieniem potrzeb społeczeństwa, Kościoła i młodzieży”.
Trzeba odbudować, przemyśleć sytuację dzieł i placówek na czas najbliższy i w perspektywie przyszłości, tak, by obecności salezjańskiej zapewnić większe znaczenie i większą skuteczność duszpasterską. To, co jest priorytetem, to “wznowić funkcjonowanie szkół i ośrodków młodzieżowych tam, gdzie jest to możliwe, i zbudować lub odbudować jak najszybciej te dzieła, które zostały zburzone. Danie priorytetu opiece i wychowaniu ludzi młodych jest rzeczą absolutnie konieczną, jako że w grę wchodzi tutaj stworzenie nowej kultury, poprzez nowe wychowanie, zdolne stworzyć nowe Haiti”.
Na koniec Przełożony Generalny dziękuje Zgromadzeniu, Prokurom Misyjnym, organizacjom międzynarodowym, bliskim salezjanom, dobroczyńcom i sympatykom dzieła salezjańskiego, prosząc ich “o kontynuowaniu naszego wysiłku wychodzenia naprzeciw olbrzymim potrzebom tego kraju, tak bardzo potrzebującego”.
Na stronie sdb.org dostępny jest pełny tekst listu.
Opublikowano 28/02/2010
