Pięć wytycznych zostało sformułowanych w oświadczeniu końcowym. Punktem wyjścia są “Historie, którymi należy się inspirować”; punkt ten zbiera różne doświadczenia, jakie zostały wskazane w czasie tego spotkania. Następuje potem dział “Zdobywać granice”, który oferuje tło telogiczne dla zaangażowania misyjnego Kościoła w Azji. Trzecia część nosi tytuł “Wyzwania” i nakreśla ona, krótko, kontekst, w którym realizowane jest misja na kontynencie. Zaś możliwości rozwoju misji są omówione w dziale: “Nieograniczone możliwości”.
W ostatniej części – “Naglące odpowiedzi” – zaleca się modlitwę i doświadczenia Boga, uwrażliwienie na kultury Azji i zwrócenie uwagi na małe wspólnoty chrześcijańskie i nowe ruchy.
Dokument, poza tym, wzywa do większej kreatywności, gdy chodzi o wzorce ewangelizacyjne, poprzez programy interaktywne, możliwe dzięki nowym możliwościom komunikacji ceber-przestrzennej, w ramach której dzieci i młodzież mogą “rozmawiać” bez przeszkód z ewangelizatorem, i gdzie zapewniony jest dostęp także dla niesłyszących. Stworzenie tej sieci jest szczególnie ważne w tych sytuacjach, gdzie Kościół należy do mniejszości. W komunikacie została również zasugerowana idea stworzenia archiwum głównego, w którym byłyby gromadzone podstawowe informacje na temat przeprowadzanych działań ewangelizacyjnych.
Opublikowano 31/07/2008
