Beatyfikacja Ceferino, pierwsza na ziemi argentyńskiej, była znaczącym wydarzeniem z wielu powodów. Liczny udział wiernych i przedstawicieli władz zaświadczył o czci i kulcie, jakie od wielu lat otaczały osobę Ceferino. Cała Konferencja Episkopatu Argentyny zechciała być obecna na zakończeniu 94. Zgromadzenia Plenarnego, które miało miejsce w Pilar w dniach 5-9 listopada. Znacząca obecność członków Rodziny Salezjańskiej Argentyny, Inspektorów salezjańskich i sióstr Inspektorek Córek Maryi Wspomożycielki Regionu Ameryka Łacińska – Stożek Południowy z siostrą Marią de los Angeles Contreras, reprezentującą Matkę Colombo; obecni byli także Kard. Oscar Rodríguez Maradiaga i wiceprezydent Argentyny Daniel Scioli. Pokaźna była reprezentacja wspólnoty Mapuche z Chile i Argentyny.
“To było dla mnie bardzo głębokie doświadczenie duchowe; powiedziałbym – jedno z najbardziej intensywnych!” – podkreślił ks. Chávez. “Doświadczenie duchowe bardzo głębokie dla Kościoła. Liczna obecność młodych w Chimpay i sam wzór świętości, jaki Ceferino proponuje, musi pomóc Kościołowi zrozumieć, że nie może utracić ludzi młodych. Obok posługi ministerialnej Kościół musi umieścić także wychowanie ludzi młodych”.
“Doświadczenie duchowe bardzo głębokie dla Zgromadzenia. Ceferino jest, dla mnie, najbardziej wyraźnym owocem wychowania salezjańskiego; ten młody mapuche, dzięki doświadczeniu misyjnemu biskupa Cagliero, poprzez dzieło ks. Milanesio mógł przebyć drogę rozwoju ludzkiego i dojrzeć w wierze”. Analizując niektóre passusy biografii Ceferino, ks. Chávez wykazał, w jaki sposób ten młodzieniec musiał pokonywać liczne negatywne uwarunkowania, przeciwności natury społecznej, historycznej i ludzkiej, aby mógł dojrzeć jego wybór powołaniowy do życia salezjańskiego i kapłaństwa.
Głębokie doświadczenie duchowe także dla Argentyny Salezjańskiej – stwierdził Przełożony Generalny, która weryfikuje nowe możliwości swojej obecności w państwie; “beatyfikacja Ceferino, błogosławiona Laura Vicuńa i błogosławiony Artemide Zatti – to bodźce do spoglądania wprzód z ufnością i nowym zapałem”.
“Świętość Ceferino jest świętością bardzo prostą i bardzo salezjańską. Prostą, ponieważ Ceferino oddalił się z prostotą od ciepła swojej kultury, aby móc być użytyczny dla swojego ludu później, po powrocie, jako salezjanin kapłan, i odwzajemnić się swojemu ludowi za to, co otrzymał. Świętość bardzo salezjańska, ponieważ w zasięgu ręki człowieka młodego, zrodzona w sercu Ceferino z lektury biografii Dominika Savio, napisanej przez Ks. Bosko i kultu Eucharystii; bardzo prosta, złożona z małych codziennych czynów”.
Przypominając o potrzebach młodych, którym koniecznie trzeba z odwagą proponować cel świętości i wzorce takie, jak Cefereino, i odwołując się do najbliższej Wiązanki, która wzywa do umieszczenia w centrum salezjańskiej praktyki wychowawczej – Przełożony tak oto zakończył swoje “słówko na dobranoc”: “Nasz system wychowawczy jest systemem, który rodzi świętych! Czyni świętymi wychowawcę i wychowanka. Zbliżamy się do Kapituły Generalnej 26, która zaprasza nas do powrotu do Ks. Bosko; jesteśmy wezwani, by czynić to, co czynili pierwsi salezjanie: wiernie odtworzyć doświadczenie pedagogiczne i wychowawcze Valdocco, by móc formować
młodych świętych”.
Opublikowano 15/11/2007
