(ANS – Watykan) – Eucharystią w dniu 2 lutego 2016 roku, we wtorek, którą odprawił papież Franciszek, zakończył się Rok Życia Konsekrowanego. Podczas niej ponad 5 tysiący osób konsekrowanych – Ordo Virginum, eremici, mnisi i mniszki klauzorowe, zakonnicy i zakonnice prowadzące apostolat, instytuty świeckie i nowe instytuty życia konsekrowanego – wypełniło Bazylikę św. Piotra i plac na zewnątrz.

ks. Ivo Coelho SDB

Radca generalny ds. formacji

Z okazji święta Ofiarowania Pańskiego papież zachęcił osoby konsekrowane do promowania “kultury spotkania”, bycia “stróżami zadziwienia” oraz osobami eucharystycznymi i dziękczynienia.

Najpiękniejszą rzeczą, łączącą się z Kongresem, który odbył się na zakończenie obchodów tego roku, odbywającego się w dniach 28 stycznia – 2 lutego na temat “Życie konsekrowane w jedności”, był radosny klimat, który charakteryzował także seminarium dla formatorów, przygotowujących do życia konsekrowanego (kwiecień 2015) i spotkanie młodych osób konsekrowanych (wrzesień 2015). Kardynał João Braz de Aviz i arcybiskup José Rodríguez Carballo, prefekt i sekretarz CIVCSVA, wykonali wspaniałą pracę, będąc stale obecnymi wśród uczestników, co było wyrazem tej “bliskości”, która jest tak bardzo droga papieżowi.

Bardzo znaczące są tytuły, jakimi zostały opatrzone trzy listy, które skierowała CIVCSVA: “Radujcie się”, “Zgłębiajcie” i “Kontemplujcie”. Pierwszy był o radości, wspaniałym podejściu do życia konsekrowanego: w niewielkim stopniu była mowa o ślubach, ale wiele zostało powiedziane o jakości życia osób, które już teraz żyją przyszłym zmartwychwstaniem. “Wszędzie tam, gdzie są osoby konsekrowane, jest radość!” – powiedział papież Franciszek. “Zaraz przychodzą mi na myśl słowa Nietzschego: “Każda radość chce wieczności, głębokiej, głębokiej wieczności”.

Ostatni list omawia temat, który zazwyczaj nie łączy się z myśleniem o życiu konsekrowanym: piękno. Ale Bóg jest pięknem, jak to zawsze utrzymywała metafizyka. I ten list przypomina z naciskiem o wartości Pieśni nad Pieśniami także w odniesieniu do zakonników realizujących apostolat. Zaś drugi list uczula na czujność, o której zawsze mówił Jezus, a zwłaszcza gdy zbliżał się do końca swoje ziemskiej misji: osoby konsekrowane spoglądają i oczekują Boga na skrzyżowaniach świata.

Ten rok, który był darem i błogosławieństwem, otworzył nowe, obiecujące perspektywy i po raz wtóry umieścił mocno życie konsekrowane w łonie Kościoła i świata jako Dobrą Nowinę, Proroctwo i Nadzieję. 

Opublikowano 04/02/2016