(ANS – Adigrat) – Salezjański misjonarz hiszpańskiego pochodzenia, ks. Alfredo Roca, urodzony  w 1933 r., jest sławną postacią w Adigrat. A to dlatego, że od 28 lat pomagając najuboższym, zabiega nie tyle o ich przyszłość, co raczej o ich godne teraźniesze życie.

Ks. Roca chciał już wyjechać na misje, kiedy był 16-letnim nowicjuszem, ale jak sam wyznaje – “nie wysłali mnie, chociaż prosiłem o to wielokrotnie”. W 1986 roku, po pełnieniu różnych funkcji w Hiszpanii i po śmierci obojga rodziców, ówczesny Przełożony Generalny zadzwonił do niego i zapytał go: “Czy na poważnie ksiądz myśli wyjechać? Bo tak to zrozumieliśmy, tak więc niech ksiądz jedzie do Etiopii”.

24 stycznia 1987 r., po licznych trudnościach biurokratycznych, przybył do tego kraju. Miał 53 lata i dotarł tam w pełni wojny, która toczyła się pomiędzy komunistycznym rządem Mengistu i grupami, które chciały go obalić, co stało się w 1991 roku. Jego zadaniem była formacja salezjańskich seminarzystów w Adigrat, która to miejscowość w tym czasie była małą miejscowością wiejską, ale od razu zdał sobie sprawę z tego, że potrzeby były inne. W tym czasie Adigrat nie przestawał przyjmować uchodźców, cechowało go skrajne ubóstwo, ludzie nie mieli co jeść. “Oddanie się wychowaniu i pracy społecznej szły w parze ze sobą. My, salezjanie, nie możemy mieć jedynie seminarium dla siebie, musimy zrobić coś dla innych”.

W ten sposób ks. Roca rozpoczął realizować program ochrony nieletnich, który do tej pory jest kontynuowany, a objęto nim około tysiąc dzieci w ostatnich 25 latach. “Jako że nie mogliśmy mieć szkoły, co wymagało wielkiego zaangażowania, stworzyliśmy ośrodek młodzieżowy z zajęciami rekreacyjnymi, edukacyjnymi i rozrywkowymi. Powstała także biblioteka publiczna” – dodaje. A poza tym, udało mu się zgromadzić fundusze na wybudowanie kolonii składającej się z 40 domów dla najbardziej potrzebujących i zapoczątkował system pomocy dla wdów, chorych na AIDS oraz dziewcząt matek.

“Jest pewne zdanie w Ewangelii, które mówi, że jest więcej radości w dawaniu niż w braniu. Jestem głęboko przekonany, że tak jest; to, że mogę uczynić coś dobrego dla tych ludzi, napełnia mnie o wiele większą radością”.

Z chwilą przybycia do Etiopii pełnił różne funcje: 11 lat w Adigrat, gdzie uczył i kierował dziełami opieki społecznej, kolejnych 11 lat w Addis Abebie, gdzie przez 6 lat był przełożonym wizytatorii Afryki Etiopii-Erytrei. 

W 2010 r., w wieku 76 lat, powrócił do Adigrat, przebywając tam aż do momentu, kiedy mogło to znieść jego ciało. “Nie chciałem wrócić do Hiszpanii, zbyt wiele kosztowałoby mnie zaadoptowanie się tam. Co miałbym tam robić? Ksiądz w moim wieku może odprawiać Mszę św., spowiadać i nic innego. Jeśli wrócę, przejdę na emeryturę. Pod względem psychologicznym, podobałoby mi się być bliżej rodziny, ale teraz czuję się bardziej użyteczny tutaj”.

Źrodło: “Un misionero de 81 años más famoso que una estrella del rock” El País, Lola Hierro

Opublikowano 29/09/2015