(ANS – Rzym) – W dniach 23-25 czerwca 2015 r. Stowarzyszenie Włoskich Bilblitekarzy Kościelnych (ABEI) zorganizowało w Erice (Trapani) Sympozjum na temat “Biblioteki kościelne, laboratorium nowego humanizmu”. W obradach uczestniczył ks. Francesco Motto, salezjanin, członek i były dyrektor Salezjańskiego Instytutu Historycznego w Rzymie. 

Istotnie, to Stowarzyszenie, którego  prezesem jest bp Francesco Milito, biskup Oppido Mamertina-Palmi, w perspektywie Kongresu Krajowego, który odbędzie się we Florencji w 2016 roku na temat “W Jezusie Chrystusie nowy humanizm” stwierdziło, że w bibliotekach kościelnych są przechowywane i oddane do dyspozycji publiczności dzieła literackie tych, którzy uczynili z książki jedno z głównych narzędzi swojego apostolatu.

Pośród paradygmatycznych doświadczeń związanych z rolą wydawnictw i bibliotek w działalności duszpasterskiej Kościoła, w sekcji dotyczącej współczesnego Kościoła, został wybrany dział dotyczący Dzieła salezjańskiego. Tak więc ks. prof. Motto w swojej prelekcji pt. “Ksiądz Bosko i salezjanie: pisarze i wydawcy na rzecz nowych Włoch” mógł przybliżyć nie tylko sylwetkę Księdza Bosko, jako pisarza i wydawcę, ale także salezjańską organizację pracy i produkcję wydawniczą we Włoszech w czasach ks. Michała Rua (SAID-Buona stampa), ks. Pawła Albera (SEI) i ks. Piotra Ricaldone (SEI).

Na zakończenie ks. Motto stwierdził, że “humanizm w stylu Księdza Bosko (‘donboschiano’), zakorzeniony w chrześcijańskiej wizji człowieka żyjącego sub specie aeternitatis, trwał długo w mens salezjanów, którzy byli przekonani, podobnie jak ich Założyciel, że nie jest możliwe prawdziwe wychowanie bez otwarcia się na transcendencję, a także o tym, że bardziej od religii zwyczajnie spekulatywnej korzystniejsza byłaby żywa wiara, w polu, tj. zakorzeniona w różnych momentach historii i codziennego życia, na którą składałyby się: kultura, praca, godność, przestrzeń dla sportu, teatru, spontaniczności relacji oraz doświadczenie związane z grupą”.  

“W okresie po Soborze Watykańskim II – dodaje salezjanin – znaną formułą wychowywać ewangelizując i ewangelizować wychowując salezjanie starali się połączyć dwa tradycyjne cele swojej działalności wychowawczej, uczciwy obywatel i dobry chrześcijanin, które były nierozdzielne, i które nie były zestawione ze sobą. Tak więc jest to historia salezjańska, którą trzeba w dużej części jeszcze doprecyzować i skompletować na bazie dokumentalnych źródeł, które, jak ma się nadzieję, będą udostępnione już wkrótce”.

Opublikowano 29/06/2015