(ANS – Monrovia) – Są to słowa pełne nadziei, po miesiącach wielkiego cierpienia. Docierają one od misjonarzy salezjańskich z Monrovii: „Tutaj teraz wychodzimy, co prawda powoli, z zakażenia ebolą. Liczba przypadków spadła do 2-3 w ciągu tygodnia; przede wszystkim łańcuch zakażeń wydaje się być pod kontrolę. Odczuwamy powinność podziękowania Panu za to, że poruszył serca tak wielu ludzi, którzy poświęcili i poświęcają swoje życie w walce z ebolą”.

Ks. Nicola Ciarapica SDB

Ten sukces, chociaż częściowy, trzeba zawdzięczać interwencji wielkich krajów i organizacjom międzynarodowym (takim jak OMS, Caritas Międzynarodowa, Lekarze bez Granic...)  oraz ogromnej pracy związanej z informacją, prewencją i rozprowadzaniem środków sanitarnych oraz pożywienia przez licznych wolontariuszy. Wśród nich znajduje się ponad 40 młodych animatorów z Misji.

Wychodzimy powoli z tego okresu stresu psychologicznego, stawiania czoła wszelkim niedogodnościom, zakażeniom, konieczności odwiedzin lekarza, którego zazwyczaj nie było, podobnie jak i szpitala, gdzie można byłoby przeprowadzić leczenie, a także – stresu kulturowego związanego z niemożnością (bo było to zabronione) towarzyszenia chorym lub bliskim zmarłym na cmentarz; konieczności zmiany sposobów pozdrowienia i powitania, rezygnując z uścisków lub uścisku ręki; gospodarczego stresu, wymuszonego przez długi okres stanu wyjątkowego, w którym szkoły zostały zamknięte, jak również wiele sklepów i zostało zawieszonych wiele form aktywności. Rodziny, które już przeżywały trudności, jeszcze bardziej zubożały.

Dzięki dobroczyńcom, którzy towarzyszą nam modlitwą i pomocą materialną, mogliśmy dotrzeć do ponad 3 tysiące osób, rozprowadzając ponad 400 kwintali ryżu, 500 litrów oliwy, 500 worków i odpowiednią ilość środków dezynfekcyjnych, a także być przy 200 nagłych przypadkach, zapewniając opiekę medyczną i pomoc materialną.

W lutym szkoła wznowi działalność i będzie potrzebne wsparcie materialne na pokrycie czesnego. Misja, dzięki waszej pomocy, może być blisko ludności także w tym czasie powolnego powracania do normalności i po tym długim okresie wymuszonej nieaktywności. Nie przestajemy się łączyć w modlitwie i służbie Jezusowi, którego kochamy również w cierpiących i potrzebujących.

Dziękuję za pomoc, którą nam okazujecie, będąc braćmi dla tych, którzy są w potrzebie!!

Opublikowano 03/02/2015