(ANS – Turyn) – Dzień dzisiejszy, 8 grudnia, Uroczystość Niepokalanego Poczęcia NMP, jest także datą powstania pierwszego salezjańskiego Oratorium Księdza Bosko, tego znajdującego się na Valdocco. W tym roku, w którym obchodzimy Dwusetlecie urodzin Księdza Bosko, wszyscy salezjanie spoglądają na miejsce, od którego wszystko się zaczęło. A oto jak wygląda dzisiaj oratorium na Valdocco, dokładnie po 173 latach swojego powstania, co przybliży nam ks. Gianni Moriondo, jego obecny dyrektor.

Jak funkcjonuje oratorium i kto w nim pracuje?

Jest zorganizowane według różnych grup wiekowych (szkoła podstawowa, średnia, młodzież, dorośli), obejmując różne pola odpowiedzialności. W jego ramach działa cztery grupy, pozostawając ze sobą w pełnej współpracy: sportowa, teatralna i muzyczna; wolontariat; szkoleniowa dla młodzieży i dorosłych oraz prowadząca bar. Pracuje tu wiele osób: salezjanin, siostra zakonna, trzech wychowawców opłacanych, dwie postulantki, liczni salezjanie współpracownicy oraz bardzo wielu wolontariuszy młodych i dorosłych – wśród nich liczni rodzice – którzy traktują swoje zaangażowanie w oratorium jako powołanie, pasję.

Oczywiście, nie brakuje problemów, jak te związane z integracją pierwszego i drugiego pokolenia, trudności materialne wielu rodzin, mała wrażliwość duchowa i małe zaangażowanie się w inicjatywy na zewnątrz, degradacja społeczna dzielnicy, zmniejszenie dotacji rządowych...

Jakie są główne zajęcia i co jest waszym “oczkiem w głowie”?

Oratorium proponuje te wszystkie formy aktywności, jakie podobają się dzieciom i młodzieży, takie jak sport, teatr, muzyka, piosenka, taniec, wycieczki, przechadzki, warsztaty ręczne, a ogólnie – czas rozrywki oraz gry i zabawy. Podejmujemy także wiele innych inicjatyw, które być może mniej przypadają do gustu, ale które uważamy za konieczne: wypełnienie czasu pozaszkolnego, katecheza sakramentalna, spotkania formacyjne w grupach, Msza św. niedzielna, nabożeństwa pokutne, codzienna modlitwa. Naszym “oczkiem w głowie” jest LATO DZIECI I MŁODZIEŻY, które obejmuje 14 tygodni wakacyjnych. W czasie jego trwania wszystkie środowiska oratoryjne współpracują ze sobą harmonijnie i w sposób zrównoważony, angażując sporą liczbę ludzi młodych, którzy przygotowują się na kursach dla animatorów.  

Po czym można poznać, że jest to oratorium salezjańskie?

W holu znajduje się figura Księdza Bosko z ramionami otwartymi w serdecznym geście przyjęcia i jest regulamin, który już na samym początku mówi, że oratorium jest “domem, który przyjmuje”, “kościołem, który ewangelizuje”, “środowiskiem, które wychowuje do życia” i “podwórkiem, na którym można spotkać się z przyjaciółmi”. Do tych stałych elementów dochodzi system prewencyjny Księdza Bosko, którym żyją wszyscy współpracownicy, a który oni określają jako “salezjański”.

Pełny tekst wywiadu, przeprowadzonego przez młodego salezjanina, Antonio Carriero, jest dostępny w całości na stronie salezjańskiego duszpasterstwa młodzieżowego Piemontu.

Opublikowano 08/12/2014