(ANS – Rzym) – “Uczciwie rzecz ujmując, naród argentyński, zwłaszcza gdy chodzi o Patagonię, nie może być właściwie zrozumiany, jeśli nie będzie postrzegany, wraz z obecnością Synów i Córek Księdza Bosko, w kontekście tego wielkiego włoskiego olbrzyma z Piemontu, którego państwo argentyńskie i Kościół uznają za patrona Patagonii”. Tymi słowami ks. Ángel Fernández Artime, Przełożony Generalny, zakończył spotkanie, które odbyło się w dniu wczorajszym, 18 listopada, w sali im. Aldo Moro włoskiego Parlamentu (Montecitorio), gdzie liczni mówcy przybliżali pracę misyjną pionierów salezjańskich z Włoch w Patagonii i Zimie Ognistej.    

Andrés Felipe Loaiza SDB

“Włosi na końcu świata. Salezjańscy misjonarze w Patagonii i Ziemi Ognistej” to temat tego wydarzenia, zorganizowanego w ramach Międzynarodowego Kongresu Historycznego z okazji Dwusetlecia urodzin Księdza Bosko. W spotkaniu, które prowadził ks. prof. Francisco Motto, salezjanin, uczestniczyli m.in.: kardynał Raffaele Farina, salezjanin, emerytowany bibliotekarz Biblioteki Watykańskiej, a także deputowani, Paola Binetti i Gian Luigi Gigli, którzy opowiadali o swoich związkach i kontaktach z misjami salezjańskimi.

Pierwszą prelekcję wygłosiła prof. Maria Andrea Nicoletti (Universidad Nacional Río Negro, San Carlos de Bariloche, Argentyna), która dokonała syntezy historycznej obecności salezjanów i córek Maryi Wspomożycielki na tych ziemiach, przywołując historie niektórych salezjanów, którzy wyróżniali się na polu pracy w takich miejscach jak Río Negro, Neuquén, Chubut, Ziemia Ognista, Santa Cruz i Wyspy Malvinas.

Następnie prof. Nicola Bottiglieri (Università di Cassino e del Lazio Meridionale, Włochy), w sposób bardziej literacki ukazał wielkie znaczenie działalności misyjnej: “Musimy od razu powiedzieć, że horyzont jest miejscem uprzywilejowanym, gdzie zachodzi objawienie, albo lepiej – miejscem, gdzie niebo się objawia”. Podkreślił on wielki wkład, jaki ks. Alberto Maria De Agostini, poprzez swoje pisma i fotografie, wniósł w późniejsze badania. “To, że dzisiaj mamy ostatnie zdjęcia Indian, którzy wymarli, zawdzięczamy jego pracy; to, że dzisiaj wiemy, o ile przesunęły się lody na kontynencie amerykańskim, jest to możliwe dzięki porównaniu zdjęć satelitarnych ze zdjęciami, które on wykonał na początku wieku”.

Prof. Gabriella Dionisi (Università della Tuscia, Włochy) przybliżyła potem sylwetkę ks.   Giovanniego Bernabè, pomysłodawcy i twórcy 5 szkół i 25 kościołów w Patagonii; wiele z nich zostało uznanych za dobra narodowe przez rząd argentyński. Trzeba podkreślić, że ojciec Bernabè umiał połączyć swoją wiedzę w zakresie architektury z wielką umiejętnością dostosowania się do danego kontekstu i wykorzystania materiałów dostępnych w danym miejscu.

Szczególnym momentem była lektura drugiego snu misyjnego Księdza Bosko z 1883 roku; fragment o nim mówiący odczytał Alessandro Vantini, aktor, który zagrał w filmie “Al Sud del Sud”, opowiadającym, w lirycznym ujęciu, o małej części misji salezjańskich, jakie rozwinęły się pomiędzy Chile a Argentyną.

I na koniec, odnosząc się do “wizyty, jaką Ksiądz Bosko odbył w Argentynie”, Przełożony Generalny powiedział: “134 lata po pierwszej ekspedycji i wysłaniu misjonarzy do Argentyny w 1875 roku ten sam Ksiądz Bosko odwiedził Argentynę. Wyróżniłem słowo odwiedził, ponieważ z pewnością trzeba tu mówić o relikwiach, które łączą się z chwilą, kiedy to 18 lipca 2009 roku dotknął południowego obszaru Argentyny, wkraczając z pobliskiej Republiki Chilijskiej, poprzez Przylądek San Sebastián do Ziemi Ognistej, aby w dniu 19 dotrzeć do Rio Grande, na misję  ‘la Candelaria’, gdzie dzisiaj mieści się piękna szkoła rolnicza”.

Dzisiaj, w Roku Dwusetlecia urodzin Księdza Bosko “możemy opowiedzieć historię, która była heroiczna; historię, która, na przestrzeni czasu, chciała jedynie dobra tych wszystkich osób; historię, która uczyniła możliwym powstanie i rozwój tej cennej części Republiki Argentyńskiej – Patagonii”. 

Opublikowano 19/11/2014