(ANS – Rzym) – W dniu wczorajszym, 11 listopada, zmarł ks. Pietro Braido, salezjanin, uczony i wykładowca pedagogiki. Również Przełożony Generalny z Radą Generalną i Domem Generalnym Zgromadzenia Salezjańskiego “łączą się w bólu z Wizytatorią i Papieskim Uniwersytetem Salezjańskim oraz Rodziną Salezjańską z całego świata z powodu odejścia tego drogiego współbrata”. Uroczystości pogrzebowe odbędą się w czwartek, 13 listopada, o godz. 11.30 na Papieskim Uniwersytecie Salezjańskim.

“Wspominamy go z miłością i szacunkiem jako salezjanina kochającego i studiującego Księdza Bosko i jego System prewencyjny, znamienitego wykładowcę pedagogiki i historii katechezy, dziekana Wydziału Nauk o Wychowaniu, rektora Papieskiego Uniwersytetu Salezjańskiego, a także dyrektora Salezjańskiego Instytutu Historycznego. Pozostając w służbie kultury, a jednocześnie będąc przewodnikiem duchowym licznych ludzi młodych, studentów, nauczycieli i rodzin, całkowicie poświęcił swoje życie służbie na rzecz młodzieży, Kościoła i Rodziny Salezjańskiej” – czytamy w nekrologu, jaki skierował rektor UPS.

Ks. Braido, który zmarł w 95. roku życia, 78 ślubów zakonnych i 67 roku kapłaństwa, urodził się w Conegliano Veneto w 1919 r. Złożył pierwsze śluby zakonne w Este w dniu 22 sierpnia 1936 r. W dniu 16 sierpnia 1942 r. ślubami wieczystymi w Villa Moglia na zawsze związał się ze Zgromadzeniem Salezjańskim. Święcenia kapłańskie przyjął w Turynie w dniu 6 lipca 1947 roku. 

Jego nazwisko ściśle łączy się z Księdzem Bosko, zwłaszcza jako wychowawcą. Wyszło wiele “dzieł” będących owocem płodnego umysłu ks. Braido, przede wszystkim zgłębiających pedagogię Księdza Bosko, poza jego duchowością. 

Nazwisko ks. Braido jest również zażyle powiązane z Papieskim Uniwersytetem Salezjańskim. Był jednym z pionierów, obok ks. Carlosa Leôncio da Silvy, Instytutu Pedagogiki, powstałego w 1940 r. w łonie Wydziału Filozofii w Turynie-Rebaudengo: z początkiem lat 50. Instytut przeżywa swój rozwój, a to dzięki właśnie ks. Braido, który kierował wtedy grupą młodych salezjańskich profesorów, wśród których znaleźli się: ks. Luigi Calonghi, ks. Vincenzo Sinistrero, ks. Gino Corallo, ks. Pietro Gianola, ks. Pier Giorgio Grasso oraz inni wykładowcy i współpracownicy,  którzy kontynuowali to dzieło aż do czasu, kiedy ten stał się “Wydziałem Nauk o Wychowaniu”. Studiowały na nim całe zastępy salezjanów i Córek Maryi Wspomożycielki z całego świata.

Ks. Braido zapoczątkował także pismo “Orientamenti Pedagogici”, które w październiku obchodziło 60. rocznicę istnienia, co zostało uczczone Sympozjum na temat “Educare è orientare” (Wychowywać i ukierunkowywać), inspirującym się pierwszym artykułem wstępnym, jaki opubllikował ks. Braido.

Po przeniesieniu w 1965 r. do nowej, obecnej siedziby UPS w Rzymie ks. Braido przynosi dalszą sławę instytutowi, czyniąc to poprzez poważną i pożyteczną pracę, zdobywając uznanie wewnątrz i na zewnątrz Zgromadzenia oraz w świecie akademickim na poziomie krajowym i międzynarodowym. Był rektorem UPS w latach 1974-1977 i czterokrotnie dziekanem Wydziału Nauk o Wychowaniu, a także dyrektorem Salezjańskiego Instytutu Historycznego od 1981 do 1992 roku. Pełnił również funkcję dyrektora wspólnoty św. Franciszka Salezego w latach 1992-1995.

Z odejściem księdza Braido tracimy uczonego i wykładowcę pedagogiki salezjańskiej wielkiego formatu.

Jest autorem wielu publikacji, wśród których wyróżniają się:

HISTORIA WYCHOWANIA

• Educare. Sommario di scienze pedagogiche (a cura di). 3 voll. “Enciclopedia delle scienze dell’educazione” Zürich PAS-Verlag 1964,  3a ed.
• La teoria dell’educazione e i suoi problemi. Zürich, PAS-Verlag 1968.
• Paideia aristotelica. Zürich, PAS-Verlag 1969.
• Filosofia dell’educazione. Zürich, PAS- Verlag 1972.
• Makarenko. Brescia, La Scuola 1971, 2a  ed.
• Esperienze di pedagogia cristiana nella storia. II vol. Roma, Las 1981

WYCHOWANIE I HISTORIA SALEZJAŃSKA

• Il sistema preventivo di don Bosco.  Zürich, PAS-Verlag  1964  2a ed.
• Scritti sul Sistema preventivo nell’educazione della gioventù (a cura di)  Brescia, La Scuola 1965
• Prevenire non reprimere. Il sistema educativo di don Bosco. Roma, LAS 1999.
• Don Bosco prete dei giovani nel secolo delle libertà. 2 voll.  Roma, LAS 2003. 3a ed.
• Don Bosco nella Chiesa a servizio dell’umanità. Studi e testimonianze (a cura di).  Roma, LAS 1987.
• Don Bosco educatore. Scritti e testimonianze (a cura di) 2a  ed.  Roma, LAS 1996.

Opublikowano 12/11/2014