(ANS – Santo Domingo) ­–Andrés Navarro, były wychowanek salezjański, został mianowany w dniu 15 września 2014 r. ministrem spraw zagranicznych Republiki Dominikańskiej. W swoim życiu zawsze okazywał wdzięczność za otrzymane wychowanie salezjańskie.  

W 1977 roku rodzina Navarro wyemigrowała z Bonao do Santo Domingo w poszukiwaniu nowych horyzontów życia i możliwości. Inocencio e Fefita, rodzice Andrésa, i czwórka dzieci wiedzieli dobrze o trzech priorytetach: pożywienie, zdrowie i wykształcenie.

Instytut Księdza Bosko w mieście stanie się dla Andrésa i jego brata José (dzisiaj jezuity) drugim domem: “Wstąpienie do tego instytutu wyznaczyło kierunek naszego życia, nie tylko ze względu na solidne wykształcenie, jakie tam otrzymaliśmy, ale przede wszystkim ze względu na wartości ludzkie i chrześcijańskie, jakie nam ukazywano, a które potem mogliśmy przyjąć, w klimacie rodzinności, bliskości i zaufania, od salezjanów i nauczycieli (...) Szkoła ukształtowała moje życie, a różnorodne zajęcia edukacyjne uformowały mój charakter i poczucie autonomii”.

“Otrzymane wychowanie” i przeżywane wartości stały się cennym bagażem, który pomógł mu zrealizować doświadczenie związane z życiem akademickim i studiami na wydziale architektury na Autonomicznym Uniwersytecie w Santo Domingo (1982-1990).

Następnie, w 1991 r. Andrés ożenił się z architekt Maríą Luisą Ramírez, z którą ma dwojga dzieci, Andrésa i Amelię.  

Andrés utrzymuje, że “na bazie zaangażowania chrześcijańskiego i społecznego, w którym się kształtował, w 1997 roku zdecydował się wejść w politykę, stając się członkiem Partii Wolności Dominikany (PLD). Świadomy, że polityka jest źle postrzegana ze względu na korupcję i stosowane w niej despotyczne metody, zdecydował się postawić wielki krok i zaryzykować, przekonany o tym, że kryteria i wartości “otrzymanego wychowania” oraz nauka społeczna Kościoła stanowi silną bazę do wprowadzenia nowych metod prowadzenia polityki. “Kierując się tym przekonaniem, oddałem się służbie politycznej. W 1998 r. stałem się członkiem Rady krajowej ds. rozwoju miasta (....), a w 2014 r. zostałem szefem ds. personalnych w ministerstwie pracy i komunikacji. W tym wszystkim tym, co ukierunkowywało moją drogę, były wartości, które przejąłem w łonie rodziny i pod opieką salezjanów”. 

“W dniu 15 września – mówi – prezydent Republiki Dominikańskiej, pan Danilo Medina, wyznaczył mnie na ministra spraw zagranicznych kraju w chwili, gdy to ministerstwo przeżywa trudności i źle jest postrzegane. Wszystkie oczekiwania wyrażają się w potrzebie reformy i modernizacji podmiotu odpowiadającego za politykę zagraniczną w Republice Dominikańskiej. Wierzę, że edukacja, jaką otrzymałem od dziecka i wychowanie do wartości będą dla mnie wsparciem, abym mógł dobrze wypełnić tę rolę, jaką Bóg mi zechciał wyznaczyć w tej fazie mojego życia”.  

Opublikowano 29/09/2014