(ANS – Bruksela) – Chociaż upłynęło już 12 lat, pobyt na Haiti wciąż stanowi część życia 28-letniego Lionela, młodego belgijskiego agronoma. Niektóre podróże nie pozostają bez wpływu na wybory życiowe. Ukazuje to doświadczenie Lionela.

Lionel urodził się w Trois-Ponts, w Ardenach. W 2002 roku liczył 17 lat, kiedy to, wraz z innymi 12 ludźmi młodymi i dorosłymi, uczestniczył w warsztatach w salezjańskim ośrodku kształcenia zawodowego w Thorland, na przedmieściach Port-au-Prince, na Haiti. W tym ośrodku przebywały także dzieci i młodzież w czasie lata, spędzając tam swoje wakacje i biorąc udział w różnych zajęciach edukacyjnych. „Tworzyliśmy ekipę animatorów wraz z miejscowymi ludźmi i pracowaliśmy przy budowie jednego z pięter budynku”. Był to budynek – jak opowiadają z dumą – który ocalał w czasie trzęsienia ziemi w dniu 12 stycznia 2010 r.

Ale najpiękniejszym wspomnieniem pozostaje wymiana, jaka zaszła pomiędzy nim a młodymi Haitańczykami. „Stale byliśmy z nimi. Od samego rana warsztaty, aby wykorzystać poranny chłód, aż do południa. Potem miały miejsce wizyty popołudniowe w celu poznania kraju. W czasie nich zawiązywaliśmy najbardziej dla nas znaczące relacje. I zostaliśmy także poddani pewnej próbie... ponieważ musieliśmy przyznać, że wiele z naszych wyobrażeń było błędnych!”.

Później Lionel podjął studia agronomiczne w Louvain-la-Neuve, insteresując się przyrodą i ekologią. Także w czasie studiów pozostał wrażliwy na wymiar solidarności i stworzył „24 godziną” grupę w Louvain-la-Neuve, kierującą się nie tylko celami sportowymi, ale także związanymi z filantropią.

Po zakończeniu studiów, jeszcze przed podjęciem pracy, Lionel chciał wykorzystać swoje doświadczenie, pracując jako wolontariusz w jednym z krajów rozwijających się. I dzięki salezjańskiej NGO “Volontariato Internazionale Donna Educazione e Sviluppo del VIDES” wyjechał na Madagaskar, do Ivato, dzielnicy Antananarivo, gdzie spędził 6 miesięcy w latach 2008 - 2009. Tam salezjanie prowadzą szkołę rolniczą, ale Lionel uczył przede wszystkim języka francuskiego i był wychowawcą dzieci. Tam też, ku swojej ogromnej radości, odnalazł ten sam klimat, który panował na Haiti, i tę samą metodę salezjańską bycia wśród młodzieży.

Obecnie Lionel mieszka w Brukseli i pracuje w firmie doradczej, która zajmuje się uzdatnianiem gleby i odzyskiwaniem terenów przemysłowych. Jest to interesująca praca, ale Lionel nie ma zamiaru zajmować się tym przez całe swoje życie. Chciałby realizować nowe projekty, jak te zrealizowane już na Haiti i Madagaskarze.

W międzyczasie działa aktywnie w stowarzyszeniu “Farnières-Haiti pou ti moun yo”, pomagając przede wszystkim dzieciom, które uczęszczają do dzieł salezjańskich. I od pięciu lat organizuje silną drużynę osób biorących udział w amatorskich małych maratonach, którzy zatrzymując się w jego domu, biegną następnie do Brukseli, przemierzając trasę liczącą 20 km. Za każdym razem celem tej imprezy jest wspieranie dobroczynnych działań na rzecz młodych Haitańczyków.  .

Opublikowano 22/07/2014