(ANS – Genewa) – W dniu 24 czerwca 116 krajów wydało wspólne oświadczenie (cross-regional segment), dotyczące młodzieży i jej praw w ramach 26. Sesji Rady Praw Człowieka. Duszą i siłą napędową tego wydarzenia były: Biuro Praw Człowieka (IIMA) Instytutu Córek Maryi Wspomożycielki i “VIDES Internazionale”. Mowa tu o cierpliwej i stałej pracy bazującej na nauczaniu Księdza Bosko i świadectwie Papieża Franciszka.

Ambitnym celem, jakie Biuro wyznaczyło sobie wraz z VIDES, było zwrócenie uwagi Rady Praw Człowieka na młodzież, która zazwyczaj jest ignorowana przez rządy państw.

Apektem, który uznano za godnym uwypuklenia, były możliwości i prawa, jakie łączą się z udziałem młodzieży w budowaniu wspólnego dobra. Wyłania się tutaj znaczenie edukacji-kształcenia młodzieży jako nieodzownego warunku.

Zdano sobie sprawę z tego, że młodzi są bardzo rzadko brani pod uwagę, gdy chodzi o zarządzanie wspólnym dobrem. Są pierwsi, kiedy są gwałcone pewne prawa (wolność słowa, prawo do zgromadzeń, troska o środowisko naturalne...), ale ostatni, gdy chodzi o udział w zarządzaniu dobrem publicznym.

Są brani pod uwagę zazwyczaj do osiemnastego roku życia, kiedy są chronienie prawami, jakie im zapewnia Konwencja Praw Dziecka, ale potem, po 18 roku życia, już zaliczają się do kategorii dorosłych. Mowa tu o okresie, w którym pojawiają się szczególne problemy, którymi żyją młodzi (bezrobocie, narkomania) albo też oni sami jawią się jako zagrożenie dla społeczeństwa (zorganizowane bandy, przestępczość młodzieży). Jednocześnie sytuacja wielu krajów, takich jak Tunezja, Egipt, Hiszpania i Turcja, wskazuje na ich zdolność rozpoznania i zdemaskowania sprzeczności, które zachodzą na poziomie praw człowieka, i stawania się promotarami obrony takich praw.

Stąd więc starano się przybliżyć trudności, jakie towarzyszą okresowi od 17 do 28/29 roku, kiedy to młodzi chcą skutecznie wejść w społeczeństwo, nie chcąc być wykorzystani albo postrzegani jako potencjalne przedmioty zagrożenia.

We współpracy z “VIDES Internazionale” chciano zwrócić uwagę Rady Praw Człowieka na kwestię praw młodzieży, czemu towarzyszyło przekonanie, że ten organ może wpłynąć na politykę dotyczącą młodzieży.

Wspólne oświadczenie z 24 czerwca, będące owocem długiej pracy przygotowawczej, rozpoczętej już w 2011 roku, stanowi znaczący krok, który ma doprowadzić do rozwiązania, które z kolei domaga się zainteresowania i podjęcia konkretnych działań ze strony rządów w obliczu sytuacji, w jakiej żyją ludzie młodzi. Można zażądać od rządów, kiedy te dokonują okresowej rewizji powszechnej (UPR), lub organów przygotowujących traktaty, by powiedziały, co czynią, i co mogłyby konkretnie zrobić dla młodzieży, sprawiając, by ludzie młodzi zajęli znaczące miejsce w budowaniu wspólnego dobra.

Opublikowano 01/07/2014