(ANS – Lwów) – Cały świat w tych dniach spogląda na Ukrainę. Ale to, co tam się dzieje, nie zawsze jest zrozumiałe, jak to zazwyczaj zachodzi, gdy klimat społeczno-polityczny jest turbulentny, a rzeczywistość, informacje, mistyfikacje mieszają się ze sobą. Niektóre lokalne źródła pozwolają nam dowiedzieć się czegoś więcej.

“Punktem wyjścia do tej stytucji była nie tyle chęć wstąpienia do Unii Europejskiej, co być może jest prawdą w jakiejś tylko części, w odniesieniu do obszarów zachodnich. Ale głównie chodzi tutaj o pragnienie wolności i demokracji” – donoszą źródła bliskie salezjanom ze Lwowa, stolicy obwodu lwowskiego, właśnie jednego z tych najbardziej zachodnich, geograficznie i kulturowo.

“W dniach pokojowych protestów stąd, z Lwowa, wyjeżdżały każdego dnia samochody i autobusy pełne studentów, które udawały się w kierunku Kijowa, aby wziąć udział w manifestacji. Podobnie było we wszystkich innych uniwersytetach i placach (Majdan). W ludziach było obecne wielkie pragnienie bycia razem, a głównymi bohaterami byli przede wszystkim ludzie młodzi, studenci, którzy zorganizowali również różne święta i wydarzenia, aby zebrać pieniądze na lekarstwa dla rannych osób, które ucierpiały w czasie manifestacji w Kijowie”.

Istotnie, obecna sytuacja nie jest zbyt przejrzysta. Ale istniały już wcześniej pewne trudności, które poprzedziły interwencję rosyjską na Krymie, a które łączą się ze słabym sytemem politycznym na Ukrainie. „W 2004 r. miała miejsce tzw. Pomarańczowa rewolucja, która była oznaką wielkiego zwycięstwa, wydawała się zapowiadać wiosnę w kraju, pozostawiając przeszłość za plecami. Ale nie przełożyło się to na czyny, co zrodziło wielkie rozczarowanie. (…) Zasadniczo demokracja na Ukrainie jeszcze się nie rozpoczęła, a to z powodu dwóch czynników: więzi z przeszłością, która jest wciąż bardzo silna i żywa, a poza tym – młode siły jeszcze się nie uformowały, jeszcze nie zbliżyły się do innych systemów, odmiennych od tego sowieckiego”.

Podczas gdy przyszłość wydaje się być zawieszona pomiędzy decyzjami geopolitycznymi na poziomie światowym, aktualna rzeczywistość ukraińska już ukazała coś istotnego, tzn. to, że religie mogą przyczynić się do pokoju: “Obecność zakonników była silna pod każdym względem: na każdym „majdanie” było miejsce przeznaczone dla kapłanów każdych wyznań, którzy modlili się za naród, aby manifestacja skierowała się na tory obywatelskie i pokojowe. I nie chodziło tu o odosobnione przypadki: często na podeście znajdowało się także od 8 do 10 kapłanów. I jeszcze jedna rzecz nie była bez znaczenia: w ubiegłą sobotę jeden z kapłanów spędził całą noc przed konsulatem rosyjskim w stroju kapłańskim i z ikonami w ręku, aby zapobiec samosądom ze stronu narodu ukraińskiego, które ta sytuacja mogłaby wywołać”.

Opublikowano 06/03/2014