(ANS – Rzym) – Salezjńskie Stowarzyszenie Biblijne (ABS) zechciało towarzyszyć i rozjaśnić ten moment historyczny, jaki przeżywa Zgromadzenie, proponując refleksję na temat wymiaru radykalności, jaka charakteryzuje naśladownie Jezusa, zarówno w tradycji ewangelicznej, jak i w konkretnym wcieleniu go w życie i współczesne posłannictwo salezjańskie. W tym też celu została oddana do druku książka “Testimoni della radicalità evangelica: una riflessione biblica e salesiana” (Świadkowie radykalności ewangelicznej: refleksja biblijna i salezjańska).

Tekst, wydany w języku włoskim (Elledici), hiszpańskim (Editorial CCS) i angielskim (Kristu Jyoti Publications), powstał pod redakcją salezjanów i biblistów: ks. Juana José Bartolomé, ks. Rafael Vicenta, a w przypadku edycji angielskiej – ks. Shajia Jospeha Puykunnela.

Książka obejmuje różne treści o silnym zabarwieniu biblijnym i salezjańskim, dotyczące radykalności ewangelicznej, „aspektu”, który „nie dołącza do innych, ale raczej stanowi fundamentalny wymiar naszego życia”. Ta użyteczna inicjatywa nie jest nowa. Już od swojego powstania, w roku 1983, ABS podziela drogę Zgromadzenia, proponując swoje refleksje i sugerując treści zasadzajace się na słowie Bożym i codziennym przeżywaniu charyzmatu salezjańskiego.

Tym razem temat KG 27, radykalność ewangeliczna, wymagał szczególnej uwagi. Koncepcja, w sobie samej, jest raczej świeża, ale je dokładna treść jest jeszcze do ustalenia. I chociaż coraz łatwiej przychodzi nam odnieść ją do życia konsekrowanego, nie stanowi ona jej wyłączności. A poza tym, salezjanie żyją i dają świadectwo radykalności ewangelicznej poprzez „pracę i umiarkowanie”, która  stanowi właśnie „salezjański sposób rozumienia i realizowania radykalności ewangelicznej”. 

Pierwsza część, bardziej złożona, przedstawia radykalność ewangeliczną w jej dwóch zasadniczych wymiarach: najpierw, jak nią żył osobiście Jezus, św. Paweł i Ks. Bosko, a po drugie – jako niezbędny wymóg dla działalności ich uczniów.

• Jezus Ewangelii, jego osobisty przykład i surowa pedagogia, którą stosował w stosunku do swoich naśladowców, to dominujący motyw refleksji, która składa się na pierwszy rozdział: Radykalność Jezusa z Nazaretu.
• Drugi rozdział, najkrótszy, skupia się na radykalności apostolskiej, uosobionej w Pawle, apostole w pełnym słowa tego znaczeniu.
• Radykalność “salezjańska” jest tematem trzeciego rozdziału, w którym usiłuje się przedstawić konkretny sposób – można by powiedzieć “charyzmatyczny” – w jaki salezjanie żyją radykalnością ewangeliczną. A który najpierw znajdujemy zrealizowany w Księdzu Bosko.

Druga część proponuje refleksję, biblijną i salezjańską, nad hasłem “praca i umiarkowanie”. Inspirując się wielkimi posłanymi z Nowego Testamentu (Jezus, Paweł, Dwunastu), ks. Jordi Latorre przedstawia pracę salezjanina jako działalność apostolską, która przynosi zbawienie, jakiego chciał Bóg. Chodzi tu jednak o pracę wykonywaną z umiarkowniem, cnotę o głębokich korzeniach biblijnych, jak to ukazuje ks. Mario Cimosa. W wypowiedzi, która zamyka tę książkę, ks. Morand Wirth na nowo proponuje ten salezjański klasyczny dwumian, dokonując na nowo przeglądu nauczania przełożonych generalnych, ks. Rua i ks. Cháveza.

Opublikowano 13/02/2014