(ANS – Rzym) – Miesiąc październik przynosi nam aż czterech przedstawicieli świętości salezjańskiej, proponując różne i zróżnicowane wzorce.

5 października: Błogosławionego Alberto Marvellego

Chrześcijanin świecki, wzrastał w salezjańskim oratorium w Rimini. Gdy dojrzała jego wiara, dokonał zdecydowanego wyboru: “Mój program sprowadzi się do jednego słowa: święty”. Swoją chrześcijańską wiarę wyrażał przede wszystkim w zaangażowaniu politycznym i społecznym, rozumianym jako służba na rzecz wspólnego dobra: “Z pomocą Pana pragnę i postanawiam być dobrym przykładem dla swoich kolegów i szerzyć moją wiarę przy każdej okazji nie patrząc na względy ludzkie, mając umysł zawsze ukierunkowany na większą chwałę Bożą” (maj 1936).

13 października: Błogosławionej Alexandriny Marii da Costy

Wspomnienie Błogosławionej Alexandriny Marii da Costy w tym roku zbiega się z Dniem Maryjnym w Roku Wiary, w którym Papież Franciszek odnowi akt zawierzenia świata Niepokalanemu Sercu Maryi. Było to gorącym pragnieniem błogosławionej da Casty, salezjanki współpracownicy, beatyfikowanej przez Jana Pawła II. Poprosiła o to po raz pierwszy Ojca Świętego w 1936 r. z polecenia samego Jezusa, przez pośrednictwo ojca Pinho, jezuity, swojego pierwszego kierownika duchowego; ta prośba była powtarzana kilkakrotnie i w końcu to zawierzenie zostało uczynione przez Piusa XII w Rzymie w dniu 31 października 1942 r.

24 października: Św. Alojzego Guanelli

Wzrastał w szkole Ks. Bosko i Cottolengo, był mistrzem wiary i miłosierdzia. Człowiek duchowy, którego humanizm był przesiąknięty Bogiem. To przejawiało się, w oryginalny sposób i aż po heroizm, w integralności moralnej jego życia i świadectwie o obecności Boga pośród nędzy tego świata. „Usunąć rozpacz, aby doprowadzić wszystkich ludzi do Boga”: w ten sposób można podsumować dzieło ks. Alojzego Guanelli, człowieka, który poświęcił swoje życie ludziom opuszczonym, starym i młodzieży, z problemami umysłowymi lub ruchowymi oraz wieloma innymi, o charakterze fizycznym i moralnym.

29 października: Błogosławionego Michała Rua

“Ks. Rua był bardzo wierny i z tego powodu i jednocześnie najpokorniejszym i najdzielniejszym synem księdza Bosko. (…) Był następcą księdza Bosko, to znaczy jego kontynuatorem: synem, uczniem, naśladowcą... Z przykładu tego świętego stworzył szkołę, z jego życia – historię, z jego reguły ducha, z jego świętości pewien typ, pewien wzór; źródło przemienił w potok, w rzekę”. Tymi słowami, wypowiedzianymi 29 października 1972 r., papież Paweł VI nakreślił po wsze czasy sylwetkę ludzką i duchową Ks. Rua. Jezus, Eucharystia, Maryja Wspomożycielka, wraz z trzema ślubami i pełną wiernością Ks. Bosko, stanowiły salezjańską drogę świętości, a ks. Rua, swoim heroicznym przykładem, dał pełne tego świadectwo.

Opublikowano 04/10/2013