(ANS – Rzym) – Prawdziwy hołd Księdzu Bosko złożyli w dniu wczorajszym, 20 stycznia, uczestnicy XXX edycji Dni Duchowości Rodziny Salezjańskiej (GSFS), którzy odwiedzili Bazylikę Najświętszego Serca Jezusa („Sacro Cuore”) w Rzymie. Z tej okazji zostało zainaugurowane małe muzeum i pokój, w którym święty mieszkał w czasie swojego ostatniego pobytu w Rzymie w 1887 roku.

Program pielgrzymki do Bazyliki “Sacro Cuore” był bardzo prosty, ale i napięty. Ks. Guido Novella, animator liturgiczny tych Dni, przewodniczył nabożeństwu, które zasadzało się na tematach Wiązanek z ostatnich pięciu lat, a które, jak to przypomniał sam Przełożony Generalny, stanowią dla Rodziny Salezjańskiej stale aktualny program zaangażowania społecznego i kościelnego. Tak więc modlitwa i refleksja skupiała się na tematach rodziny, umiłowania życia przez Boga, wychowania z sercem Ks. Bosko, ewangelizacji młodzieży i towarzyszeniu im na drodze powołania. 

Potem miało miejsce, z pomocą animatorów odpowiednio do tego przygotowanych, zwiedzanie z przewodnikiem małego muzeum i pokoiku, w którym Ks. Bosko spędził kilka tygodni w czasie swojego ostatniego pobytu w Rzymie, od 30 kwietnia do 18 maja 1887 r. Pomieszczenia, które ostatnio odrestaurowano i którym przywrócono poprzedni wygląd, zostały poświęcone i zainaugurowane przez ks. Pascuala Cháveza. W tym niewielkim muzeum są przechowywane niektóre przedmioty i części garderoby ks. Bosko, ks. Rua i kard. Cagliero. Na ścianach znajdują się niektóre z pism Ks. Bosko, jak np. list napisany z Rzymu w 1884 roku, znany ze wskazówek pedagogicznych, jakich udzielił w nim święty.

Czas popołudniowy zakończył się Eucharystią, której przewodniczył Przełożony Generalny. Ks. Adriano Bregolin, który wygłosił kazanie, podkreślił wielkie znaczenie, jakie Bazylika “Sacro Cuore” posiada dla Rodziny Salezjańskiej: “W tym samym miejscu, w którym się znajdujemy, Ks. Bosko żył, modlił się, pracował, spotykał się z ważnymi osobistościami ze środowisk kościelnych i świeckich (...). Najbardziej wymowną dla nas wszystkich pamiątką jest Msza św., którą odprawił 16 maja 1887 r. (...). Swoje posłannictwo zrealizował z największym zaangażowaniem, jakie było możliwe, i w tym momencie jego oczy i jego umysł otwarły się i mógł na nowo odczytać całe swoje życie jak małą, świętą historię, z wszystkimi działaniami i darami Boga, obecnością Jezusa i stałą opieką Dziewicy Wspomożycielki. Wypełniła się mała i wielka historia zbawienia, która dosięgnęła serc tysięcy ludzi młodych”.

Ostatnim punktem pielgrzymki, wieczorem, był krótki przegląd tematyczny, który prowadził uczestników, historycznie i refleksyjnie, po niektórych etapach życia Ks. Bosko, od słynnego snu w 9. roku życia do Mszy św., odprawionej przy ołtarzu Maryi Wspomożycielki nazajutrz po konsekracji Bazyliki. Ten został zrealizowany przy współpracy z Chórem z parafii pw. św. Jana Bosko, który zasilili z tej okazji liczni członkowie chóru studentów, diecezji Rzymu i CGS Life z Biancavilla. 

Dzień zakończył się, zgodnie z tradycją salezjańską, “słówkiem na dobranoc” ks. Cháveza, który, dokonując syntezy całego dnia, podkreślił specyfikę Księdza Bosko, przede wszystkim jego całkowite oddanie się posłannictwu, jakie mu zostało powierzone: wychowanie młodzieży.

Kościół Najświętszego Serca Jezusa to wyraz woli Papieża Piusa IX. Leon XIII powierzył kontynuację tego projektu Księdzu Bosko, który poświęcił się, aby zadośćuczynić temu pragnieniu Papieża. 11 lutego 1921 r. papież Benedykt XV wyniósł kościół do godności Bazyliki Mniejszej; i na koniec, Paweł VI, w dniu 5 lutego 1965 r., mianował ją tytularnym kościołem kardynalskim – „Sacro Cuore di Gesù a Castro Pretorio”

“Słówko na dobranoc” ks. Cháveza jest dostępne w formacie audio w odpowiedniej sekcji ANS, a w formacie video – na kanale ANSChannel.

Opublikowano 21/01/2012