(ANS – Rio de Janeiro) – Po przeszło tygodniu od zakończenia Światowych Dni Młodzieży w sercach wielu uczestników nie milkną echa entuzjazmu i przeżyć, jakie miały miejsce w Rio de Janeiro, czego potwierdzeniem jest chociażby salezjańska delegacja ze Stanów Zjednoczonych.

“Jednym z aspektów związanych z Rio 2013, pod wrażeniem którego pozostałem ja i wielu innych, to ten prawdziwie salezjański, pod znakiem którego przebiegał ten nasz pobyt w Brazylii” – stwierdza ks. Abraham N. Feliciano, salezjanin, delegat ds. duszpasterstwa młodzieży Wschodnich Stanów Zjednoczonych. “Pewnymi racjami tego odczucia były wydarzenia typowo salezjańskie, takie jak Forum czy Światowe Spotkanie Salezjańskiego Ruchu Młodzieżowego; to także było uwarunkowane przez inne, często nieprzewidziane wydarzenia”.

Obie inspektorie salezjańskie Stanów Zjednoczonych zdołały wysłać na ŚDM delegację składającą się z 64 osób pochodzących z terenu całych Stanów Zjednoczonych. Deszcz nękał pielgrzymów w czasie ceremonii otwarcia spotkanie, a właściwie przez wszystkie trzy dni. Ale nie był w stanie zgasić ducha, ponieważ łaska tej chwili napełniła wszystkich radością tego wielkiego doświadczenia Kościoła. Był to autentyczny oraz tryskający optymizmem i radością duch, który cały czas wypełniał aurę tego spotkania. W ten sposób nie zmniejszyła się liczba uśmiechów i te nie były wcale słabsze, a modlitwa nie stała się mniej pobożna.

Panował także prawdziwy duch rodzinny wśród pielgrzymów, chociaż ci pochodzili z różnych krajów. Opowiada ks. Feliciano: “Bardzo realnie odczuwało się, że znajdujemy się w gronie trzech milionów przyjaciół i osób z rodziny. Gdy chodzi o nas, którzy pochodziliśmy ze środowisk salezjańskich, stale, w całym Rio, spotykaliśmy innych młodych z grup salezjańskich i często pozdrawialiśmy się wzajemnie, krzycząc: Viva Don Bosco! A poza tym dało się to odczuć w Niterói, w dniu Forum i Święta MGS, w czasie spotkania z ks. Chávezem i matką Yvonne Reugnoat, którzy spędzili ten czas ze swoimi synami i córkami duchowymi, a także w czasie modlitwy, rozmowy, spożywania posiłków i rodzinnej rozrywki”.

I ostatnia rzecz, każdy z nas odczuwał pewien osobisty wymiar spotkania z papieżem Franciszkiem. Jego wejrzenie i jego słowa trafiały bezpośrednio do każdego pielgrzyma. Rzucił wyzwanie ludziom młodym w sposób bardzo salezjański, przypominając im zaproszenie do bycia uczniami tutaj i teraz, i podkreślając umiejętność bycia misjonarzami i ewangelizatorami innych młodych, młodych współczesnych.

“Serca wielu z nas napełniły się radością i dumą, kiedy papież powiedział: “Czy wiecie, jakie jest najlepsze narzędzie ewangelizacji młodych? Drugi człowiek młody! To jest droga, którą musi przemierzyć każdy z was!”. Oczywiście, papież Franciszek jest jezuitą i wybrał imię założyciela franciszkanów, ale wyraźnie potwierdza to, iż został wychowany przez synów Księdza Bosko, i niewątpliwie nosi salezjańskie DNA” – mówi dalej ks. Feliciano.

Pielgrzymka ta była czasem łaski dla wszystkich oboecnych i szczególną okazją od odnowy jako uczniów salezjańskich, zaangażowanych w niesienie miłości i orędzia Jezusa młodym na całym świecie, zwłaszcza najbardziej potrzebującym.

Opublikowano 05/08/2013