(ANS – Los Teques) – W odpowiedzi na zaproszenie Przełożonego Generalnego, w dniach 24-26 kwietnia, w pomieszczeniach liceum “San José” Rodzina Salezjańska z Wenezueli uczestniczyła w IV Kongresie Pedagogicznym, którego celem było pogłębienie i odnowienie systemu prewencyjnego w dziełach salezjańskich. Przybyło ponad 600 osób ze sektora edukacji i duszpasterstwa, którzy dzielili się charyzmatem Ks. Bosko: wychowawczą miłością Dobrego Pasterza – jak to stwierdził Przełożony Generalny w przesłaniu, które skierował do uczestników spotkania.

Temat Kongresu, który był omawiany w ramach siedmiu konferencji na poziomie regionalnym, brzmiał: “System  prewencyjny a rodzina: wychowywać do kultury pokoju”. Troska o Wenezuelę, żyjącą w pokoju i zjednoczeniu, było tym, co charakteryzowało myśli i wypowiedzi zaproszonych ekspertów.

Kongres zorganizowała Edukacyjna Sieć Rodziny Salezjańskiej w Wenezueli (REFSVEN), którą tworzą: salezjanie, ks. Francisco Méndez i ks. Alfredo Oliveros; dr Aldo Dell’Uomini; s. Maigualida Rizzo, córka Maryi Wspomożycielki (CMW); dr Scampola Aponte; s. Sandra Garcia, córka Boskiego Zbawiciela (HDS); s. Hidalgo Yolimar, córka Najświętszych Serc Jezusa i Maryi (HHSSCC); salezjanka współpracownica, Thais Candia, i, reprezentujące stowarzyszenie Damas Salesianas (ADS), Karely Guerra i Estela Roa.

W IV Kongresie Pedagogii Salezjańskiej uczestniczyli niektórzy eksperci z sektora edukacji, specjaliści w dziedzinie tematyki salezjańskiej i procesów pokojowych. „Duszpasterstwo i wychowanie” było tematem, który omówił ks. Miguel Ángel García z Dykasterii Duszpasterstwa Młodzieżowego. Jego prelekcja rozpoczęła się kilkoma pytaniami: W jaki sposób szkoła może być miejscem ewangelizacji? Czy można zrealizować tę misję w całej rozciągłości? W jaki sposób możemy i musimy się starać o formowanie chrześcijan poprzez naszą usługę szkolną?”. A następnie w swoim wystąpieniu rozwinął główne punkty pozwalające zrozumieć szkołę salezjańską jako skuteczną platformę ewangelizacji, podkreślając wśród nich następujące: edukacja jako miejsce i środek mediacji w stosunku do ewangelizacji; powołanie do służby wychowawczej; formacja świeckich i strategia współodpowiedzialności. 

Szkoła Salezjańska w Ameryce (ESA) i jej propozycja związana z nadaniem nowego znaczenia Systemowi Prewencyjnemu, były głównymi tematami prelekcji siostry Any Julii Suriel, delegatki ds. duszpasterstwa młodzieżowego CMW z Antyli. Zakonnica przybliżyła różne spotkania ESA, od tego w Cumbayá I (1994) do tego w Panamie (2013), a kończąc zaznaczyła: “Wielkim wyzwaniem dla szkoły jest wychowywanie do życia... i to właśnie staramy się czynić poprzez ‘proces ożywienia procesu prewencyjnego’, który został zainicjowany w 1944 r. To przedsięwzięcie, by na nowo odczytać i pogłębić system prewencyjny angażuje wszystkich członków Rodziny Salezjańskiej, w której, bardziej niż kiedykolwiek, uznaje się i dowartościowuje zaangażowanie osób świeckich”.

Ks. Alejandro Moreno, w swoim wystąpieniu na temat “System prewencyjny a rodzina w Wenezueli” przedstawił cechy charakterystyczne przeciętnej rodziny wenezuelskiej, która przedstawia wzorzec, upadabniający się, w różnych zakresach, do innych krajów Ameryki Łacińskiej. Następnie ukazał, w jaki sposób system prewencyjny powinien być dostosowany do tych rzeczywistości i stać się elementem, który ułatwi wychowanie dzieci i młodzieży ze środowisk ludowych. 

“Obecny czas nie jest dla wychowawców rutyniarzy, uległych, tchórzliwych czy tych, którzy się wycofują w obliczu ogromnych wyzwań, którym musimy stawić czoła. To są czasy dla wychowawców odważnych, kreatywnych i znaczących, będących w stanie przezwyciężyć trudności… Jako że największym bogactwem i pięknem Wenezueli jest jego naród. I zadaniem edukacji jest pielęgnowanie i rozwijanie tego bogactwa, co znaczy, w ostatecznym ujęciu, że wychowanie oznacza czynienie lepszymi osoby w tym celu, aby mieć lepszy kraj”. Tak stwierdził dr Antonio Pérez Esclarín, który mówił o “Wychowaniu do obywatelstwa i kultury pokoju” i poruszył temat powołania do bycia wychowawcami wezwanymi do misji, która przemienia.

Ostatnią prelekcję wygłosił dr Fernando Pereira, przedstawiciel organizacji wenezuelskiej udzielającej się na rzecz obrony praw człowieka (CECODAP), który zapytał: „Jak bardzo jesteśmy ukierunkowani na kulturę pokoju w naszych instytucjach edukacyjnych? W ten sposób w swojej prelekcji skoncentrował się na problemie przemocy w szkole i zaproponował cztery „punkty wsparcia” w walce z tymi problemami: wychowanie, uczestnictwo, wewnętrzna i zewnętrzna koordynacja, i kontynuacja.  

Ten Kongres zawierał także prezentację przedsięwzięć różnych grup Rodziny Salezjańskiej, które zakończyły się sukcesem na polu duszpasterskim i formacyjnym. CMW przedstawiły cztery doświadczenia: jedno, adresowane do nauczycieli, pod nazwą „wychowanie do systemu prewencyjnego”, a inne dotyczyły uczniowskiego zarządu i wolontariatu, rodziny, rodziny w działaniu, a ostatnia, adresowana do szół – programów nauczania pod kątem kompetencji”.

Salezjanie zaprezentowali “systematyczne szkolenie w dziełach wychowawczych’, “doświadczenia misyjne”, “negocjacje w sytuacji konfliktu” oraz inicjatywę “młodzi przedsiębiorcy w szkoleniu pracowniczym”.

Córki Najświętszych Serc Jezusa i Maryi opowiedziały o swoim przedsięwzięciu “Ewangelizacja wspólnotowa”, zaś córki Boskiego Zbawiciela przybliżyły “Ewangelizację w szkole”, a na koniec – damy salezjańskie zapoznały uczestników z inicjatywą “Wychowanie do pracy”. 

Opublikowano 10/05/2013