(ANS – Rzym) – Posiada doktorat z języków i literatury obcej, zamężna od prawie 40 lat, matka dwóch córek oraz babcia czworga fantastycznych wnucząt. Od 35 lat zatrudniona jest w Rzymie, od wielu lat udziela się zwłaszcza na polu kształcenia zawodowego młodzieży, gdzie wnosi swój salezjański entuzjazm... To niektóre rysy Noemi Bertola, nowej Koordynatorki Światowej Salezjanów Współpracowników, mianowanej w sobotę 10 listopada, na zakończenie 4. Kongresu Stowarzyszenia, które założył Ks. Bosko. ANS przeprowadziła z nią wywiad, aby dać ją lepiej poznać Rodzinie Salezjańskiej.

“Wzrastałam w szkole Córek Maryi Wspomożycielki, jakkolwiek znałam Stowarzyszenie Salezjanów Współpracowników praktycznie od zawsze” – wyznaje pani Bertola. „Kiedy moje córki były już nieco większe i samodzielne, uczęszczałam z radością na kurs przygotowawczy i 24 maja 1990 r. złożyłam przyrzeczenie jako Współpracownica”.

Jest pani pierwszą kobietą, która obejmuje funkcję Koordynatorki Światowej. Jak pani do tego podchodzi?
Czuję wielką odpowiedzialność, nie tylko dlatego, że jestem kobietą, ale ogólnie, z powodu zaufania, jakim mnie obdarzono, zwłaszcza w powiązaniu z definitywnym zatwierdzeniem naszego Programu Życia Apostolskiego. Teraz ten Program będzie musiał się rozprzestrzenić na wszystkie poziomy stowarzyszenia, wejść do serca każdego Współpracownika i stać się podstawowym narzędziem na drodze ku świętości. Entuzjazm, jaki wywołała moja nominacja w świecie kobiet – zwłaszcza wśród Salezjanek Współpracownic na wszystkich kontynentach! – dodał mi jeszcze większej odwagi: jestem pewna, że mogę liczyć na wsparcie i modlitwę tak wielu sióstr.

Przywołując przesłanie Przełożonego Generalnego, jakie punkty uważa pani za najważniejsze dla przyszłości Współpracowników?
Przesłanie Przełożonego Generalnego stanowiło rzeczywiście “lectio” i zaproponowało wiele punktów do refleksji, ale także konkretną drogę, którą należy iść. Być uważnymi wychowawcami, konstruktywnymi w świecie podlegającym ciągłym zmianom, w wielokulturowym społeczeństwie, które często proponuje wzorce łączące się z rynkiem, pozorami. Musimy dostarczyć bodźca ludziom młodym, aby stawali się czynnymi podmiotami odpowiedzialnego obywatelstwa, które będzie uwzględniać godność osoby, poszanowanie praw każdego człowieka. Pogłębienie i uaktualnienie Systemu Prewencyjnego będzie niewątpliwie skutecznym narzędziem formacji współczesnej młodzieży. Jest to zadanie, które przed nami stoi.

Jaki wkład mogą wniesć Współpracownicy do Rodziny Salezjańskiej i Kościoła?
Zaangażowanie w społeczeństwo, w świat edukacji, w sprawy społeczne, w politykę rodzinną musi coraz bardziej wyróżniać pracę Salezjanów Współpracowników, a świecki charakter ich chrześcijańskiego działania może stanowić skuteczny wkład w odniesieniu do całej Rodziny Salezjańskiej, a ogólnie – Kościoła. Życzenie, jakie kieruję pod adresem Stowarzyszenia, to to, by „odczuwała” żywą przynależność do charyzmatycznej Rodziny, która, w różnych swoich odcieniach, w propocycjach zaangażowania i projektach, umie włączyć się w społeczeństwo, wnosząc do Kościoła dar całkowitego oddania.

Jakie wyzwania stają przed Stowarzyszeniem w najbliższych latach?
O pierwszym, dotyczącym całego Stowarzyszenia, już wspomniałam: dać poznać, docenić, a na koniec żyć Programem Życia Apostolskiego.
Gdy zaś chodzi o wyzwania ze strony świata, powtórzę to, co ostatnio powiedział Przełożony Generalny: wzrastać w społeczeństwie z umiejętnością oddziaływania na nie, uwrażliwiając, wpływając na informację i formację. Stać się prawdziwymi Współpracownikami Boga, zwłaszcza dla „młodzieży biednej, opuszczonej i zagrożonej”. To jednak może się stać tylko wtedy, gdy pozostaniemy wierni Słowu jedynego Mistrza, oddając się całkowicie Jego Matce. Ks. Bosko i tak liczni Święci, Błogosławieni i Czcigodni Słudzy Boży Rodziny Salezjańskiej będą naszymi potężnymi orędownikami i naszymi codziennymi wzorami do naśladowania.

Opublikowano 19/11/2012