(ANS – La Paz) – grupa badaczy z Uniwersytetu Salezjańskiego w Boliwii, pod kierunkiem profesora i psychologa, pana Marcelo Pacheco, przeprowadziła 42 wywiady z dziećmi, które pracują na ulicy, w celu obrony praw nieletnich. „Jedyną zdobyczą tych nieletnich – jak wynika z tego studium – było zawładnięcie jakimś terenem”, co nie służy polepszeniu warunków ich życia.

Chłopcy, dziewczynki i nastolatkowie, którzy pracują na ulicy muszą konkretyzować każdego dnia swoje “ewolucyjne zdobycze”, tj. doświadczenia sukcesu, niekoniecznie łączące się z zachowaniem odpowiednim do ich metrykalnego wieku. Zdobycie terenu, uzyskanie zapłaty za całą wykonaną pracę, zdobycie zaufania klienta, obrona swojego tereni i pokonanie uprzedzeń społecznych – są zwycięstwami tych dzieci, które pracują na ulicy.

I jak utrzymuje grupa badaczy z Uniwersytetu Salezjańskiego w Boliwii, którą kieruje prof. Pacheco, główną “zdobyczą ewolucyjną” tych dzieci jest zawłaszczenie odpowiedniej przestrzeni dla wykonywania swojej pracy – „terytorializacja”. 

Badania zostały przeprowadzone na bazie 42 wywiadów z nieletnimi, którzy pracują jako czyścibuty na obszarze 7 kilometrów kwadratowych w centrum miasta. Wybrano tę kategorię, ponieważ, jak twierdzi prof. Pacheco, praca czyścibutów jest “bardziej stałym” zajęciem dla nieletnich, ponieważ “mało podpadającym pod kontrolę władz”.

To zajęcie, które można określić jako “pół-wykorzystanie”, dzieci wykonują średnio 38 godzin w tygodniu, otrzymują średnią zapłatę wynoszącą 586 bolivianos, co jest sumą bardzo niską w stosunku do najniższej płacy, która aktualnie wynosi 814 bolivianos. Kominiarka i skrzynka z narzędziami stanowią część tożsamości czyścibuta, jako pracownika ulicy: ten ostatni element daje podstawę do zajecia jakiejś przestrzeni działania.

Kiedy już pewna przestrzeń geograficzna zostanie zajęta, zwykle za sprawą jakiejś bandy, konieczną rzeczą jest pójście dalej w kierunku innych “zdobyczy ewolucyjnych”, takich jak uzyskanie 100% zapłaty z wykonaną pracę, zdobycie zaufania klientów, obrona zajętego terytorium (bez zajmowania obszarów innych band czy grup) i pomyślne stawienie czoła trudnościom społecznym. Prof. Pacheco utrzymuje, że te “zdobycze ewolucyjne”, jak to się dzieje w przypadku każdej osoby, pozwalają czuć się dzieciom pracownikami zadowolonymi ze swojego bytu, dając im nadzieję na przyszłość.
 
Wiele pracujących dzieci zmierza się w swoim codziennym życiu z wykluczeniem społecznym nie tyle na ulicach, co poza pracą i w szkole; tego rodzaju zjawisko jest podsycane także ze strony samych nauczycieli. Prof. Pacheco powiedział, że na miejscu pracy, w ramach wspomnianego procesu “terytorializacji” części ich życia, ma także miejsce przyswajanie wartości solidarności, koleżeństwa i odporności.

Tematem badań, które koordynował prof. Pacheco, jest: “Territorialización y conquistas evolutivas de los niños lustrabotas en el centro de la ciudad de La Paz: una visión integral” (“Terytorializacja i zdobycze ewolucyjne czyścibutów w centrum miasta La Paz: wizja holistyczna”).

Opublikowano 20/04/2012